ΟΠΩΣ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΧΑΡΤΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ Η ΣΥΝΟΡΙΑΚΗ ΓΡΑΜΜΗ ΤΩΝ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΩΝ ΝΗΣΙΔΩΝ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΚΑΙ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΤΟ 1912 ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΜΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΠΡΟΣΑΡΤΗΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΝ 28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1947 !!!
Στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως 7/9.1.1948 δημοσιεύεται ο Νόμος 518/48 «περί προσαρτήσεως της Δωδεκανήσου εις την Ελλάδα» : «Αι νήσοι της Δωδεκανήσου Ρόδος, Κάλυμνος, Κάρπαθος, Αστυπάλαια, Νίσυρος, Πάτμος, Χάλκη, Κάσος, Τήλος, Σύμη, Κως, Λέρος και Καστελλόριζον, ως και αι παρακείμεναι νησίδες είναι προσηρτημέναι εις το Ελληνικόν Κράτος από της 28ης Οκτωβρίου 1947».
Η ΕΠΙ ΔΕΚΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ “ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ” ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ Η ΕΓΚΑΤΑΛΗΨΗ ΝΗΣΙΔΩΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΔΑΦΗ (ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΡΟΣΑΡΤΗΘΗΚΑΝ ΜΕ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΕΙ Ο ΧΑΡΤΗΣ) … ΕΧΕΙ ΔΩΣΕΙ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΤΟ “ΠΑΤΗΜΑ” ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΤΙΚΗΣ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΔΑΦΩΝ ΜΕ ΑΠΟΚΟΡΥΦΩΜΑ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΜΕ ΤΗΝ “ΣΥΜΦΩΝΙΑ” ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΚΑΙ ΜΙΑΣ “ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ” ΤΗΣ ΛΙΒΥΗΣ ΠΟΥ ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΒΟΥΛΗ ΤΗΣ ΛΙΒΥΗΣ … Η Βουλή της Λιβύης κατήγγειλε στον ΟΗΕ τη συμφωνία με την Τουρκία. “…Η Λιβύη και η Τουρκία δεν έχουν κοινά θαλάσσια σύνορα…”
… ΕΝΩ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΟΠΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΧΑΡΤΕΣ … ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΠΡΑΞΕΙ ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΑΦΟΥ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΕΧΟΥΝ ΕΓΚΑΤΑΛΗΨΕΙ … ΑΛΛΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΔΑΦΗ !!!
ΠΑΡΑΤΗΡΟΥΜΕ ΟΤΙ Η ΔΗΘΕΝ “ΛΩΡΙΔΑ ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ” ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΓΙΣΤΗ ( ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ ) ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΕΣ ΝΗΣΙΔΕΣ ΤΟΥ. ΔΗΛΑΔΗ ΕΔΩ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΕΠΙ ΧΑΡΤΟΥ “ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙ” ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΔΑΦΗ !!!
ΔΕΙΤΕ ΠΙΟ ΚΑΘΑΡΑ ΣΤΟΝ ΕΠΟΜΕΝΟ ΧΑΡΤΗ ΟΤΙ Η ΜΕ ΠΟΛΛΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ “ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ” ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΑΦΗΣΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΔΑΦΗ ΕΡΜΑΙΑ ΣΤΙΣ ΟΡΕΞΕΙΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΕΝΩ ΚΑΠΟΙΕΣ ΝΗΣΙΔΕΣ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΣ ΧΑΡΤΕΣ ΠΑΡΑ ΤΟ ΟΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ …
ΔΕΙΤΕ ΠΙΟ ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΕΣ ΝΗΣΙΔΕΣ ΤΟΥ ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟΥ… ΝΟΤΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΤΗΝ ΑΛΙΜΕΝΤΑΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΕΚΟΒΑ ΣΥΝ ΚΑΠΟΙΕΣ ΜΙΚΡΟΤΕΡΕΣ … ΚΑΙ ΒΟΡΕΙΟΔΥΤΙΚΑ ΤΗΣ ΡΩ …
ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΕΣ ΝΗΣΙΔΕΣ ΤΗΣ ΚΩ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΛΥΜΝΟΥ … ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΝΗΣΙΔΑ “ΚΑΡΑ ΑΝΤΑ” ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΑΛΙΚΑΡΝΑΣΣΟ (ΜΠΟΝΤΡΟΥΜ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ) … ΕΝΩ ΔΕΝ ΤΙΘΕΤΑΙ ΚΑΝ ΘΕΜΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΙΜΙΕΣ (ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΣΤΟΝ ΧΑΡΤΗ) ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΜΕ ΑΛΛΕΣ ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΕΣ ΝΗΣΙΔΕΣ !!! 
ΟΠΩΣ ΒΛΕΠΕΤΕ ΑΔΕΛΦΙΑ ΕΛΛΗΝΕΣ … ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΠΡΑΧΘΕΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΑΡΤΗΣΗ ΤΗΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ !!! ΑΚΟΥΣΑΤΕ ΠΟΤΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΝΗΣΙΔΕΣ ΑΛΙΜΕΝΤΑΡΙΑ ΚΑΙ ΚΕΚΟΒΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΤΟΥ ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟΥ;;; Ή ΓΙΑ ΤΗ ΝΗΣΙΔΑ “KARAADA” ΑΚΡΙΒΩΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΙΚΑΡΝΑΣΣΟ (ΜΠΟΝΤΡΟΥΜ) ;;; ΚΑΙ ΤΟΣΕΣ ΑΛΛΕΣ ΝΗΣΙΔΕΣ ΠΟΥ ΑΦΗΝΟΥΝ ΝΑ ΤΙΣ “ΓΚΡΙΖΑΡΕΙ” Η ΤΟΥΡΚΙΑ;;;
…………………………………………………………..
ΠΑΜΕ ΤΩΡΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΟΠΩΣ ΤΟ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΙ Η ΡΟΔΙΑΚΗ …
[ … Η Δωδεκάνησος, προτού ενσωματωθεί με τη Μητέρα-Πατρίδα, γνώρισε ξενική κατοχή 638 χρόνων. Από το γεωγραφικό χώρο του δωδεκανησιακού συμπλέγματος πέρασαν η ιπποτική κυριαρχία (1309-1522), η τουρκοκρατία (1522-1912) και στη χρονική περίοδο 1912-1945 η ιταλική τυραννία.
… Είναι γνωστό, ότι στη διάρκεια της τουρκοκρατίας τα Δωδεκάνησα ήταν στο μεγαλύτερο χρονικό διάστημα αυτόνομη και αυτοδιοίκητη περιοχή. Ωστόσο, κατά τον διακανονισμό των συνόρων του 1830, τα Δωδεκάνησα περιήλθαν στην Τουρκία μαζί με τη Σάμο, με αντάλλαγμα την Εύβοια, την οποία κρατούσαν ακόμη οι Τούρκοι.
Στις 29 Σεπτεμβρίου του 1911 η Ιταλία, προκειμένου να καταστήσει την Τριπολίτιδα και την Κυρηναϊκή (τη σημερινή Λιβύη) αποικία της, κήρυξε τον πόλεμο στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, καθόσον η τελευταία είχε υπό την κυριαρχία της τα προαναφερθέντα εδάφη.
Και για να εμποριστεί ο ανεφοδιασμός των Αράβων πολεμιστών από τους Τούρκους, με τη δικαιολογία, ότι οι εκεί παράκτιες αραβικές φυλές πρόβαλλαν αντίσταση στα ιταλικά στρατεύματα, οι Ιταλοί κατέλαβαν τα Δωδεκάνησα το Μάιο του 1912, εκτός του Καστελλορίζου, υπό τύπον, καθώς έλεγαν, της προσωρινότητας.
Οταν ο ιταλοτουρκικός πόλεμος τελείωσε, η συνθήκη ειρήνης πρόβλεπε και μεν να παραχωρηθούν στους Ιταλούς τα οθωμανικά εδάφη στην Αφρική, όπου υπήρχαν ιταλικά εμπορικά και άλλα ζωτικά συμφέροντα, οι ιταλοί, όμως, θα έπρεπε να εκκενώσουν τα Δωδεκάνησα, που είχαν καταλάβει, ως προαναφέρεται.
Στις 29 Ιουλίου 1919 υπογράφεται Συνθήκη μεταξύ των Κυβερνήσεων Ελλάδας-Ιταλίας. Η Συνθήκη αυτή, γνωστή υπό το όνομα Tittoni-Βενιζέλου, αναπτέρωσε τις ελπίδες του δωδεκανησιακού λαού, καθόσον, σύμφωνα με τους όρους της, η Ιταλία παραχωρούσε στην Ελλάδα αμέσως την κυριαρχία της Δωδεκανήσου, εκτός της Ρόδου, η οποία θα παραδιδόταν μετά πενταετία με Δημοψήφισμα. Με την ίδια Συνθήκη η Ιταλία, εκτός από τα Δωδεκάνησα, παραχωρούσε στην Ελλάδα και τη Βόρειο Ηπειρο.
Ενα χρόνο αργότερα, στις 22 Ιουλίου 1920, καταγγέλλεται από την Ιταλία η προαναφερθείσα Συνθήκη. Τον Αύγουστο, όμως, του ίδιου έτους υπογράφεται η Συνθήκη των Σεβρών και με τη συμφωνία Bonino-Βενιζέλου επικυρώνεται, σχεδόν, η προηγούμενη Tittoni-Βενιζέλου, με τη διαφορά ότι το Δημοψήφισμα για τη Ρόδο θα διενεργόταν μετά 15 χρόνια.
Η ζηλότυπη, όμως, μοίρα του δωδεκανησιακού λαού θέλησε άλλη τροπή των πραγμάτων. Με την πτώση του Ελευθερίου Βενιζέλου, το Νοέμβριο του 1920 και αφού εν τω μεταξύ μεσολάβησε η Μικρασιατική καταστροφή του 1922, η Ιταλία καταγγέλλει τη Συνθήκη των Σεβρών και αθετεί, εκ νέου, την υπογραφή της.
Με τη Συνθήκη της Λωζάνης, 24 Ιουλίου 1923, η Τουρκία παραχωρεί στην Ιταλία τα δικαιώματά της στα Δωδεκάνησα, κι έτσι μονιμοποιείται η ιταλική κατοχή.
…
Η Ελλάδα ποτέ δεν έπαψε να ζητά από την Ιταλία τα Δωδεκάνησα. Ωστόσο, η Ιταλία με παρελκυστική τακτική, λόγω και των συγκυριών του Μεσοπολέμου κατά τον 20ό αιώνα, κατάφερε να κρατήσει το όλο θέμα σε εκκρεμότητα μέχρι το 1940, οπότε κήρυξε τον Οκτώβριο τον πόλεμο στην Ελλάδα.
Η νικηφόρα, όμως, λήξη του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου ανέτρεψε τις προβλέψεις και τα σχέδια των φασιστών και ήδη από το 1944 άρχισε η Απελευθέρωση ορισμένων μικρών νησιών.
Στις 8 Σεπτεμβρίου 1943 η Ιταλία γονατίζει υπό το βάρος της ήττας της και την αυγή της επόμενης ημέρας αποβιβάζονται στην ευλίμενη περιοχή του Καστελλορίζου ικανός αριθμός από βρεταννικά μητροπολιτικά και αυτοκρατορικά στρατεύμτα.
Στις 13 του αυτού μήνα εισπλέει το ελληνικό αντιτορπιλλικό Παύλος Κουντουριώτης έμφορτο στρατού. Από τότε, οι Καστελλορίζιοι και η Πολιτεία, αναγνωρίζουν την ημέρα αυτή, ως χρονικό σταθμό της Απελευθέρωσης του πρώτου ελληνικού εδάφους.
Την 8η Μαΐου 1945 ο Γερμανός Στρατηγός Wagener, Αρχηγός των κατοχικών δυνάμεων του δωδεκανησιακού συμπλέγματος, υπογράφει στη Σύμη την άνευ όρων παράδοση της Δωδεκανήσου, παρουσία του Αγγλου Ταξίαρχη Moffat, του Συνταγματάρχη Acland και του Διοικητή του Ιερού Λόχου Έλληνα Συνταγματάρχη Χρήστου Τσιγάντε.
… Στις 9 Μαΐου αγγλικές Δυνάμεις με άνδρες του Ιερού Λόχου αποβιβάζονται στη Ρόδο. Εγκαθίσταται η αγγλική Διοίκηση Δωδεκανήσου, οπότε τερματίζεται και η τελευταία κατοχή, την οποία εκπροσωπούσαν οι Γερμανοφασίστες.
… Η ομόφωνη, κατ αρχήν, Συμφωνία για την παραχώρηση της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα αποφασίστηκε στις 27 Ιουνίου 1946 στο Παρίσι, από το Συμβούλιο των Υπουργών των Εξωτερικών των νικητριών Μεγάλων Δυνάμεων. Η απόφαση, όμως, αυτή δεν έτυχε άμεσης εφαρμογής, γιατί έπρεπε να προηγηθεί η επικύρωση της Συνθήκης μεταξύ της Ελλάδας και Ιταλίας.
Στις 2 Φεβρουαρίου 1947, υπογράφεται Συνθήκη Ειρήνης Ιταλίας και Συμμάχων και στο άρθρο 14 αναφέρεται: Η Ιταλία εκχωρεί εις την Ελλάδα εν πλήρει κυριαρχία τας νήσους της Δωδ/σου: Αστυπάλαια, Ρόδο, Χάλκη, Κάρπαθο, Κάσο, Τήλο, Νίσυρο, Κάλυμνο, Λέρο, Πάτμο, Σύμη, Κω και Καστελλόριζο, ως και τας παρακειμένας νησίδας».
Την 31 Μαρτίου 1947 ο Αγγλος Ταξίαρχος Parker υπογράφει στη Ρόδο το πρωτόκολλο παράδοσης της Δωδεκανήσου στον Ελληνα Στρατιωτικό Διοικητή Αντιναύαρχο Περικλή Ιωαννίδη.
Στο πρωτόκολλο αυτό αναφέρονται τα εξής: «Η κατοχή της Δωδεκανήσου την μεσημβρίαν από την Βρεταννικήν Στρατιωτικήν Διοίκησιν εις την Ελληνικήν τοιαύτην, συμφώνως προς τους όρους της Συμφωνίας της υπογραφείσης εν Αθήναις υπό των Αντιπροσώπων των Κυβερνήσεων Μεγάλης Βρεταννίας και Ελλάδος».
Η Στρατιωτική Ελληνική Διοίκηση ήταν μεταβατική περίοδος μέχρι την Ενσωμάτωση.
Στις 22 Οκτωβρίου 1947 επικυρώνεται η Συνθήκη Ελλάδας-Ιταλίας και στις 28 του ίδιου μήνα γίνεται η προσάρτηση και η Δωδεκάνησος αποτελεί, πλέον, ελληνικό έδαφος. Δεν έμενε, παρά να οριστεί η επίσημη, τυπική τελετή της Ενσωμάτωσης.
Στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως 7/9.1.1948 δημοσιεύεται ο Νόμος 518/48 «περί προσαρτήσεως της Δωδεκανήσου εις την Ελλάδα», ο οποίος στην πρώτη παράγραφο του μόνου άρθρου αναφέρει:
«Αι νήσοι της Δωδεκανήσου Ρόδος, Κάλυμνος, Κάρπαθος, Αστυπάλαια, Νίσυρος, Πάτμος, Χάλκη, Κάσος, Τήλος, Σύμη, Κως, Λέρος και Καστελλόριζον, ως και αι παρακείμεναι νησίδες είναι προσηρτημέναι εις το Ελληνικόν Κράτος από της 28ης Οκτωβρίου 1947».
Στις 7 Μαρτίου 1948, με την παρουσία του επίσημου Ελληνικού Κράτους, ήτοι του Ανώτατου Άρχοντα, των Μελών της Κυβέρνησης και της Στρατιωτικής Ηγεσίας επισφραγίζεται σε επίσημη τελετή η Ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου με την Ελλάδα. Ηταν η ημέρα της δικαίωση των αγώνων και της ανταμοιβής των θυσιών του δωδεκανησιακού λαού.
Υστερα από 638 χρόνια σκλαβιάς… ]
…………………………………………………………………
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΧΑΡΤΩΝ …
RODI ITALIANA ITALIAN RHODES (Rodi italiana)
CASTELROSSO (NOW KASTELORIZO) 1941 BATTLES
…………………………………………………………………..
ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ …
