Για τον Θεό…η 20η Μαΐου γιορτάζεται κάθε χρόνο ως Παγκόσμια Ημέρα Μέλισσας, με απόφαση του ΟΗΕ

Η ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΣΑΜΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Η Μέλισσα είναι μία σημαντική μορφή της ιερής ελληνικής παράδοσης που σχετίζεται με την ανατροφή του Δία. Συχνότερα αναφέρεται σαν νύμφη, που ήταν κόρη του βασιλιά της Κρήτης Μελισσέα που σύμφωνα με μια διαχρονική εκδοχή, δίδαξε στους ανθρώπους τη μελισσοκομία. Η Μέλισσα έδινε το μέλι της στο θείο βρέφος και παράλληλα φρόντιζε να παίξει μαζί του και να του παρέχει ότι χρειαζόταν σαν παιδί. Παραλλαγές της ιστορίας που μιλάνε για δύο τουλάχιστον Μέλισσες, όπως  ο Απολλόδωρος που αναφέρει ότι ο Δίας ανατράφηκε από τις δύο κόρες του βασιλιά της Κρήτης Μελισσέα, τις νύμφες Αδράστεια και Ίδη, αυτές οι νύμφες τον τάιζαν γάλα και μέλι. Η Κρήτη υπήρξε ανέκαθεν ένα μέρος με πλούσια παραγωγή μελιού. Μάλιστα το μινωικό μέλι εξαγόταν ήδη από τη 2η χιλιετία π.χ.χ. συνεπώς είχε μεγάλη σπουδαιότητα για τους ανθρώπους της εποχής εκείνης  έτσι δεν μας κάνει εντύπωση που ο λεγόμενος πατέρας των θεών και ανθρώπων σύμφωνα με μία διαχρονική εκδοχή είχε ανατραφεί στην Κρήτη με μέλι.

Η Μέλισσα στις ανασκαφές

Η λατρεία στη Μινωική Κρήτη ήταν φυσιοκρατική και έχει να κάνει με την ποιότητα της ζωής των ανθρώπων, όπως προκύπτει από τις παραστάσεις που έχουν διασωθεί. Η μέλισσα και το μέλι είχαν πολλή σημαντική θέση στον μινωικό πολιτισμό, αυτό αποδεικνύεται από τα αρχαιολογικά ευρήματα που απεικονίζουν μέλισσες. Η «Διπλή Μέλισσα» είναι ένα από τα διάσημα σε όλο τον κόσμο Μινωικά κοσμήματα, που προέρχονται από την νεκρόπολη Χρυσόλακος των Μαλίων. Ένα απίθανο κόσμημα, που παριστάνει δυο μέλισσες να έχουν ανάμεσα στα πόδια τους μια στρογγυλή κηρήθρα (μελόπιτα), όμοια με αυτές που συνήθιζαν να αφιερώνουν στις τράπεζες προσφορών για τη θεότητα. Η τέλεια απόδοση των μελισσών είναι απόλυτα φυσιοκρατική, ενώ το κόσμημα στο σύνολό του φαίνεται να έχει ένα συμβολισμό, που έχει τον πυρήνα του στη ζωή των μελισσών και όχι μόνο.

Λένε ότι ο Δίας ήταν αυτός που έκανε τις κρητικές μέλιισες να είναι ένα υποείδος μέλισσας από την περιοχή της Μεσογείου, ενδημικό στην Κρήτη και να  έχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, ακόμα και στο χρώμα τους!

Άλλοι λένε ότι μέχρι και οι φορείς του κοσμήματος έχουν καλή τύχη.