- Το Κίεβο προχώρησε σε μια καταδικασμένη επιδρομή στα σύνορα, όντας σε απελπιστική κατάσταση – Forbes
- Τα στρατεύματα του καθεστώτος του Κιέβου υφίστανται μεγάλες απώλειες στην κατεύθυνση Κουρσκ
- Συνεχίζεται η επιχείρηση καταστροφής των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων στην περιοχή του Κουρσκ – Ρωσσικό Υπουργείο Άμυνας
……………………
WW2 The Eastern Front [ Η Μάχη του Κουρσκ, που έλαβε χώρα μεταξύ 5 Ιουλίου και 23 Αυγούστου 1943, ήταν μια από τις μεγαλύτερες και πιο σημαντικές μάχες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ήταν μια κρίσιμη αντιπαράθεση μεταξύ της ναζιστικής Γερμανίας και της Σοβιετικής Ένωσης στο Ανατολικό Μέτωπο.
Ιστορικό και σημασία:
Η μάχη έλαβε χώρα στο προεξέχον Κουρσκ, ένα μεγάλο εξόγκωμα στις πρώτες γραμμές που εκτεινόταν σε εδάφη που κατείχαν οι Γερμανοί. Αφού υπέστησαν μεγάλες απώλειες στη μάχη του Στάλινγκραντ, οι Γερμανοί προσπάθησαν να ανακτήσουν την πρωτοβουλία στο Ανατολικό Μέτωπο εξαπολύοντας μια μεγάλη επίθεση, με την κωδική ονομασία Operation Citadel. Στόχος τους ήταν να περικυκλώσουν και να καταστρέψουν ένα μεγάλο μέρος των σοβιετικών δυνάμεων.
Βασικοί Διοικητές:
Γερμανία:
Στρατάρχης Έριχ φον Μάνσταϊν: Διοικητής της Ομάδας Στρατού Νότια.
Στρατάρχης Günther von Kluge: Διοικητής του Κέντρου Ομάδας Στρατού.
Στρατηγός Hermann Hoth: Διοικητής της 4ης Στρατιάς Panzer.
Στρατηγός Walter Model*: Διοικητής της 9ης Στρατιάς.
Σοβιετική Ένωση:
Στρατάρχης Γκεόργκι Ζούκοφ: Αναπληρωτής Ανώτατος Διοικητής και βασικός στρατηγός.
Στρατηγός Konstantin Rokossovsky: Διοικητής του Κεντρικού Μετώπου.
Στρατηγός Nikolai Vatutin: Διοικητής του Μετώπου Voronezh.
Στρατάρχης Ιβάν Κόνεφ: Διοικητής του Μετώπου της Στέπας.
Η μάχη:
Η μάχη περιελάμβανε δύο μεγάλες φάσεις: τη γερμανική επίθεση (Επιχείρηση Ακρόπολη) και τη σοβιετική αντεπίθεση (Επιχείρηση Kutuzov και Operation Polkovodets Rumyantsev).
1.Γερμανική επίθεση (Επιχείρηση Ακρόπολη):
Οι Γερμανοί ξεκίνησαν την επίθεσή τους στις 5 Ιουλίου 1943, με τεράστιες δυνάμεις αρμάτων μάχης, συμπεριλαμβανομένων των νέων αρμάτων Tiger και Panther, μαζί με αεροπορική υποστήριξη. Η επίθεση στόχευε να τσιμπήσει το Κουρσκ από το βορρά και το νότο, αλλά οι Σοβιετικοί ήταν καλά προετοιμασμένοι. Είχαν κατασκευάσει βαθιές αμυντικές γραμμές με εκτεταμένα ναρκοπέδια, αντιαρματικά εμπόδια και πυροβολικό.
Οι Γερμανοί αντιμετώπισαν σκληρή αντίσταση και η προέλασή τους ήταν αργή και δαπανηρή. Η βόρεια λαβίδα, με επικεφαλής την 9η Στρατιά του Στρατηγού Μοντέλου, σταμάτησε από το Κεντρικό Μέτωπο του Ροκοσόφσκι. Στο νότο, η 4η Στρατιά Πάντσερ του Χοθ αντιμετώπισε λυσσαλέα αντίσταση από το Μέτωπο Βορονέζ του Βατούτιν.
2. Σοβιετικές αντεπιθέσεις:
Μόλις η γερμανική επίθεση είχε χάσει τη δυναμική, οι Σοβιετικοί εξαπέλυσαν τις αντεπιθέσεις τους. Στις 12 Ιουλίου 1943, έλαβε χώρα η Μάχη της Prokhorovka, μια από τις μεγαλύτερες μάχες με τανκς στην ιστορία. Παρά τις μεγάλες απώλειες και από τις δύο πλευρές, οι Σοβιετικοί κατάφεραν να σταματήσουν τη γερμανική προέλαση.
Στις 12 Ιουλίου 1943, οι Σοβιετικοί ξεκίνησαν την Επιχείρηση Kutuzov εναντίον των γερμανικών δυνάμεων στο Orel, βόρεια του Kursk. Αυτό ανάγκασε τους Γερμανούς να αποσυρθούν από το βόρειο τμήμα του μετώπου.
Στις 3 Αυγούστου 1943, οι Σοβιετικοί ξεκίνησαν την Επιχείρηση Polkovodets Rumyantsev, με στόχο τις γερμανικές δυνάμεις γύρω από το Χάρκοβο στο νότο. Αυτό οδήγησε στην ανακατάληψη του Χάρκοβο στις 23 Αυγούστου, σηματοδοτώντας το τέλος της μάχης.
Αποτέλεσμα:
Η Μάχη του Κουρσκ ήταν μια αποφασιστική σοβιετική νίκη. Οι Γερμανοί υπέστησαν βαριές απώλειες, με περίπου 200.000 άνδρες σκοτώθηκαν, τραυματίστηκαν ή αγνοούνται, και απώλειες μεγάλου αριθμού τανκς και αεροσκαφών. Η σοβιετική νίκη στο Κουρσκ σήμανε το τέλος των γερμανικών επιθετικών επιχειρήσεων στο Ανατολικό Μέτωπο. Από αυτό το σημείο και μετά, οι Σοβιετικοί θα διατηρούσαν την πρωτοβουλία, ωθώντας τους Γερμανούς πίσω προς το Βερολίνο.
Η επιτυχής άμυνα και οι επακόλουθες αντεπιθέσεις των Σοβιετικών στο Κουρσκ ήταν ένα σημείο καμπής στον πόλεμο, που οδήγησε στην τελική ήττα της ναζιστικής Γερμανίας το 1945. ]
…………………………………………………………………………………………………………
