hem day [ Ο Ντομινίκ ντε Βιλπέν, πρώην πρωθυπουργός της Γαλλίας, άσκησε μια εκπληκτική κριτική στην επικίνδυνα ανεύθυνη πρόταση του Μακρόν να αναπτύξει χερσαία στρατεύματα του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία. ]
Avgerinos Thanassis [ Με ρωτούν συνέχεια φίλοι και γνωστοί σε #Russia και εκτός, αν όντως έχουν παλαβώσει τελείως οι Ευρωπαίοι πολιτικοί και θα ρισκάρουν μια απευθείας σύγκρουση των στρατευμάτων τους με ρωσικά στο έδαφος της #Ukraine. Θέλω να αισιοδοξώ πως έστω και στο χείλος του γκρεμού θα βρεθούν οι έχοντες σώας τας φρένας, που θα σταματήσουν την περαιτέρω κλιμάκωση, αλλά για καλό και για κακό, έχουμε με φίλους πει ότι αν αρχίσουν οι πυρηνικές σφαλιάρες κι εμείς από κάποιο θαύμα προλάβουμε, θα κατευθυνθούμε προς #Yakutia μεριά, μπας και κερδίσουμε μερικές μέρες ή μήνες φιλοσοφικών παρατηρήσεων μετά ψαροφαγίας και ό,τι προκύψει… Κακώς η Δύση μας και το αφεντικό της οι #USA πίστεψαν ότι δεν υπάρχει φρένο ούτε τιμωρία γι’ αυτούς που αισθάνονται εκλεκτοί και ότι δικαιούνται να ανατρέπουν ή να σκοτώνουν προέδρους άλλων κρατών όποτε και όπου γουστάρουν, να μετατρέπουν ανενόχλητοι σε επιθετικό προτεκτοράτο όποια χώρα επιθυμούν, θυσιάζοντας λαούς, ερμηνεύοντας το διεθνές δίκαιο, τις διακρατικές σχέσεις και τα “δικαιώματα” κατά το δοκούν… Αργά ή γρήγορα θα γινόταν το σημερινό, δεν είναι όλα τα κράτη νενέκοι, ραγιάδες, γιουσουφάκια κ.ο.κ. ]
Arnaud Bertrand [ Αριστοτεχνική κατάργηση από τον Ντομινίκ ντε Βιλπέν, πρώην Γάλλο πρωθυπουργό, της εντελώς ανεύθυνης ρητορικής του Μακρόν για την αποστολή χερσαίων στρατευμάτων του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία (ο ίδιος ο Βιλπέν τον αποκαλεί ανεύθυνο).
Το μετέφρασα πλήρως, γιατί νομίζω ότι είναι τόσο σημαντικό οι άνθρωποι να γνωρίζουν τον ακραίο κίνδυνο πίσω από την προσπάθεια του Μακρόν (και ορισμένων άλλων ηγετών του ΝΑΤΟ) να κλιμακώσει τη σύγκρουση:
«Για να ήταν χρήσιμη αυτή η συζήτηση [για την αποστολή χερσαίων στρατευμάτων], θα ήταν πρώτα απαραίτητο να μπορέσουμε να απαντήσουμε σε 5 ερωτήσεις. Πέντε κίνδυνοι που συνδέονται με αυτήν την κλιμάκωση, αυτό το βήμα που θα κάναμε αν στέλναμε έδαφος στρατεύματα, στείλτε μαχητές Πέντε κίνδυνοι.
Το πρώτο είναι η επέκταση της σύγκρουσης. Αν στείλουμε χερσαία στρατεύματα, ξέρουμε αν από τη ρωσσική πλευρά άλλοι θα στείλουν, από την άλλη πλευρά, χερσαία στρατεύματα; Θα αντιμετωπίσουμε μαχητές της Αφρικής, θα αντιμετωπίσουμε μαχητές της Ασίας, θα αντιμετωπίσουμε μαχητές της Μέσης Ανατολής σε αυτόν τον παγκόσμιο νότο που θέλει επίσης να αντιμετωπίσει τη Δύση; Πρώτος κίνδυνος.
[Σχόλια οικοδεσπότη: Αυτό δεν μου φαίνεται ευνοϊκό σενάριο…]
Εάν οι Δυτικοί, οι Ευρωπαίοι, οι Γάλλοι στείλουν στρατεύματα εκεί, δεν πιστεύετε ότι η αλληλεγγύη θα παίξει και στη ρωσσική πλευρά; Νομίζω ότι πρέπει ακόμα να κάνουμε αυτή την ερώτηση στον εαυτό μας. Σε κάθε περίπτωση, η διπλωματία μας δεν έκανε αυτό που έπρεπε για να απομονώσει τη Ρωσσία. Αν η Ρωσσία ήταν απομονωμένη, θα το ξέραμε… Νομίζω, παρεμπιπτόντως, ότι είμαστε πιο απομονωμένοι, δυστυχώς, από τη Ρωσσία.
Δεύτερο μεγάλο ερώτημα: νέο μέτωπο. Κίνδυνος νέου μετώπου. Προειδοποίησα, ήμουν από τις λίγες φωνές που είπα «προσοχή, η Ουκρανία είναι μια επικίνδυνη κατάσταση, αλλά τι θα συμβεί αν ανοίξει άλλο μέτωπο;». Το μέτωπο στη Γάζα και τη Μέση Ανατολή άνοιξε. Υπάρχουν όμως και άλλα μέτωπα που μπορούν να ανοίξουν: στην Κορέα, στην Αφρική… Και έτσι, θα κάνουμε πόλεμο έτσι και στις 5 ηπείρους; Αυτή η πραγματικότητα πρέπει να ληφθεί υπόψη: ο κόσμος δεν περιορίζεται στο δράμα και την τραγωδία της Ουκρανίας. Αποδεικνύεται ότι η Αμερική είναι μια παγκόσμια δύναμη και ότι ισχυριζόμαστε ότι είμαστε επίσης μια παγκόσμια δύναμη, επομένως μας απασχολούν οι μεγάλες ισορροπίες και η τάξη του κόσμου, και δυστυχώς η διπλωματία μας δεν λαμβάνει επαρκώς υπόψη αυτές τις διαταραχές που αφορούν τους Κονγκολέζους, Σουδανούς κ.λπ.
Τρίτος κίνδυνος που είναι σημαντικός: ο τρομοκρατικός κίνδυνος. Δεν σκέφτομαι την τρομοκρατία που θα προερχόταν από τους αντιπάλους μας στην Ουκρανία, σκέφτομαι την οπορτουνιστική τρομοκρατία. Όταν υπάρχουν καταστάσεις αυτού του τύπου αταξίας, η τρομοκρατία χτυπά. Και σας θυμίζω: έχουμε προγραμματίσει εδώ στη Γαλλία όχι ένα έτος πολέμου, αλλά ένα έτος εορτασμών. Σε λίγους μήνες, θα τιμήσουμε την 80ή επέτειο από τις προσγειώσεις της D-Day και θα έρθουν αντιπροσωπείες από όλο τον κόσμο. Θα περάσουμε αρκετούς μήνες για να γιορτάσουμε τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Αν χρειαστεί να κινητοποιηθούμε, ας κινητοποιηθούμε, αλλά ίσως έπρεπε να γίνει λίγο περισσότερο: δεν βλέπω μια πολεμική οικονομία, την προετοιμασία των μυαλών όσον αφορά την πολιτική άμυνα και τον υβριδικό πόλεμο, δεν βλέπω τίποτα… Δεν βλέπω Απλώς βγάζετε την ιδέα να πάτε στον πόλεμο στην Ουκρανία από το καπέλο χωρίς να έχετε προετοιμαστεί λίγο…
Τέταρτος κίνδυνος: βρισκόμαστε στις παραμονές αμερικανικών εκλογών που θα καθορίσουν τη νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων. Είναι ένα ασφαλές στοίχημα ότι οδεύουμε προς μια νέα εποχή απομονωτισμού και προστατευτισμού, όπως δεν έχει δει ποτέ ο κόσμος. Βλέπουμε μια διάσπαση σε αυτή τη νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων μεταξύ του Τραμπ και μιας Κίνας που μόλις γιόρτασε την επανένωση του κοινοβουλίου της και γίνεται πιο εσωστρεφής, πιο επικεντρωμένη στην ασφάλειά της από ποτέ. Αυτό είναι ένα γενικό παγκόσμιο πλαίσιο που πρέπει να ληφθεί υπόψη.
Και μετά υπάρχει ένα τελευταίο στοιχείο που μπορεί να είναι ένα από τα πιο σημαντικά, που είναι ο πυρηνικός κίνδυνος. Γνωρίζω τους καλούς ειδικούς, τους σπουδαίους ειδικούς που μιλούν για αυτό το θέμα και τους σέβομαι πάρα πολύ. Αλλά η αποστολή χερσαίων στρατευμάτων, μαχητών, μας φέρνει σε μια κατάσταση αποτρεπτικότητας που ποτέ δεν γνωρίσαμε. Σαράντα χρόνια Ψυχρού Πολέμου: οι δυνάμεις του Συμφώνου της Βαρσοβίας και οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ δεν συγκρούστηκαν ποτέ. Και δεν είναι τυχαίο: οφείλεται σε μια πραγματικότητα που σχετίζεται με τη γραμματική των πυρηνικών.
Ο κανόνας της αποτροπής βασίζεται στην αρχή της αμοιβαίας εξασφαλισμένης καταστροφής. Δηλαδή, αν ο ένας χρησιμοποιήσει τη βόμβα και ο άλλος απαντήσει, είμαστε όλοι νεκροί. [… ] Νομίζω ότι η πυρηνική γραμματική σημαίνει ότι σήμερα ο κίνδυνος των χερσαίων στρατευμάτων του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία παρουσιάζει κίνδυνο και ότι αυτός ο κίνδυνος, για υπεύθυνες δυνάμεις, είναι απαράδεκτος. Ταξιδεύω αρκετά σε όλο τον κόσμο για να έχω παρατηρήσει κάτι για 15 χρόνια: η χρήση πυρηνικών όπλων βασίζεται σε πολιτικές κουλτούρες, κοινωνικούς πολιτισμούς και πολιτισμούς. Ο κόσμος αλλάζει και αυτό που φαινόταν αδιανόητο πριν από 10 ή 15 χρόνια εμφανίζεται σήμερα διαφορετικά: η ρητορική του εχθρού, το μίσος του άλλου, έχει αναπτυχθεί σε σημείο που ζούμε σε μια διεθνή κοινότητα που μπορεί να θέλει να ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς με τον άλλον . [… ] Σήμερα, και δεν σκέφτομαι μόνο τους Ρώσσους, ας μην ξεχνάμε τη διάδοση των πυρηνικών όπλων με χώρες όπως το Πακιστάν και πολλές άλλες που έχουν τώρα πυρηνικά όπλα.
Και σε αυτό είναι ουσιαστική η αρχή της ευθύνης, και υπάρχει ένας κανόνας που πρέπει να αντληθεί από όλα αυτά: η λογική της δύναμης, όταν δεν ελέγχεται, οδηγεί σε μια κλιμάκωση που μπορεί να είναι θανατηφόρα. Αυτό είναι που κάνει την κατάσταση στην Ουκρανία πραγματικό κίνδυνο και είναι επίσης που κάνει -επειδή αυτή η αρχή της λογικής της ανεξέλεγκτης δύναμης ευχαρίστως θα εφάρμοζα στην κατάσταση στη Γάζα- είναι που κάνει την ισραηλινή πολιτική που εφαρμόζεται σήμερα στη Γάζα πραγματικό κίνδυνο. Γιατί δεν υπάρχει έλεγχος στη χρήση βίας. Και όταν κοιτάς […] όλα τα μέτωπα συνδέονται, όλες οι κρίσεις συνδέονται». ]
…………..
“Χρέναμ” είπε ο Πούτιν… Αν γίνει πυρηνικός πόλεμος… ο επόμενος θα γίνει με τόξα…
………………………………………………………………………………………………………………..