“Πριν την Υπέρεια, την απλόχωρη πατρίδα οι Φαίακες είχαν
και με τους Κύκλωπες συνόρευαν, που νόμο δεν κρατούσαν,
μόν’ τους ρήμαζαν, τι στη δύναμη τρανότεροι λογιούνταν.”
ΤΑ ΠΛΟΙΑ ΤΩΝ ΦΑΙΑΚΩΝ ΠΗΓΑΙΝΑΝ ΠΑΝΤΟΥ! «Πες μου, την πατρίδα σου, τον δήμο σου και την πόλη σου για να σε πάνε εκεί κατ’ ευθείαν τα καράβια μας που έχουν σκέψη και νου. Γιατί δεν έχουν τα καράβια των Φαιάκων κυβερνήτες, ούτε και πηδάλια, σαν όλα τα άλλα πλοία, αλλά γνωρίζουν από μόνα τους τη σκέψη και τις διαθέσεις των ανθρώπων και ξέρουν τις πόλεις όλων, ως και τα καρπερά χωράφια ξέρουν κι είναι τόσο γοργά, ώστε ταχύτατα περνούν τις θάλασσες καλυμμένα με πυκνή ομίχλη και καταχνιά, κι ούτε φοβούνται πως θα χαθούν ή θα πάθουν κανένα κακό». (Οδ. θ΄555-569) Στην ελληνική μυθολογία οι Φαίακες (Φαίηκες στην ιωνική διάλεκτο, π.χ. στον Όμηρο, Φαίαξ ή Φαίηξ στον ενικό αριθμό) ήταν ένας λαός γνωστός ιδιαίτερα από τον Όμηρο για τη ναυτοσύνη του («ναυσικλυτοί»). Οι Φαίακες ήταν οι αγαπημένοι των θεών και φίλοι των ανθρώπων. Αναφέρεται ότι αρχικώς κατοικούσαν στην απομακρυσμένη Υπέρεια, στα πέρατα του κόσμου. Ως συγγενείς των θεών, αποκαλούνταν «αγχίθεοι», όπως οι Κύκλωπες και οι Γίγαντες. Μια εποχή που βασιλιάς τους ήταν ο Ναυσίθοος, οι Φαίακες εκδιώχθηκαν από την Υπέρεια από τους Κύκλωπες και μετοίκησαν σε ένα νησί, τη Σχερία, που αποκλήθηκε από αυτούς και «Νήσος των Φαιάκων», ενώ από τους περισσότερους ταυτίζεται με τη σημερινή Κέρκυρα (κάποιοι πάντως έχουν υποστηρίξει ότι ήταν η Ίσκια της Ιταλίας ή η Κρήτη). Εκεί έχτισαν πόλη και ναούς με βασιλιά τους τον Αλκίνοο, τον γιο του Ναυσιθόου. Οι Φαίακες διακρίνονταν για τη φιλοξενία τους, όπως την περιγράφει ο Όμηρος μετά τη διάσωση του Οδυσσέα από τη Ναυσικά στη «Νήσο των Φαιάκων». Ο βασιλιάς τους εμφανίζεται να κυβερνά ως πρόεδρος ενός συμβουλίου αποτελούμενου από 12 άλλους άρχοντες, ως ίσος προς εκείνους και όχι ως μέλος μιας ανώτερης τάξεως [1]. Οι Φαίακες ήταν ειρηνικός λαός που αποστρεφόταν τον πόλεμο, εργατικοί και εύθυμοι, αγαπούσαν το καλό φαγητό, τα λουτρά, τον έρωτα, τα τραγούδια και τον χορό. «Η εντολή αυτών είναι να παραπέμπωσιν ακινδύνως εις την πατρίδα των πάντας τους προς αυτούς πλέοντας», πράγμα το οποίο κατόρθωναν με τα θαυμαστά πλοία τους. Τα πλοία αυτά δεν είχαν κουπιά, ούτε πηδάλιο και διέτρεχαν τη θάλασσα σαν να ήταν φτερωτά (Οδύσσεια, η 34-35), προικισμένα με αυτό το χαρακτηριστικό από τον θεό Ποσειδώνα, ενώ είχαν νου και μυαλό ανθρώπινο
ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΑΡΧΩΝ ΡΟΜΠΟΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΜΑΤΟΠΟΙΗΜΕΝΗΣ ΝΑΥΣΙΠΛΟΪΑΣ Πες μου, την πατρίδα σου, τον δήμο σου και την πόλη σου για να σε πάνε εκεί κατ’ ευθείαν τα καράβια μας που έχουν σκέψη και νου. –Γιατί δεν έχουν τα καράβια των Φαιάκων κυβερνήτες, ούτε και πηδάλια, σαν όλα τα άλλα πλοία, αλλά γνωρίζουν από μόνα τους τη σκέψη και τις διαθέσεις των ανθρώπων και ξέρουν τις πόλεις όλων, ως και τα καρπερά χωράφια ξέρουν είναι πλοία ακυβέρνητα (χωρίς κυβερντητη). Φυσικό, αφού έχουν σκέψη και νου. Ξέρουν τις πόλεις όλων, ως και τα καρπερά χωράφια (είναι καταχωρημένες στην βάση δεδομένων).
–είναι τόσο γοργά, ώστε ταχύτατα περνούν τις θάλασσες καλυμμένα με πυκνή ομίχλη και καταχνιά Είναι γρήγορα τόσο που διασχίζουν θάλασσες με πυκνή ομίχλη ή αυτή η ομίχλη περιβάλλει τα πλοία κατά το ταξίδι τους; Η ομίχλη στην δεύτερη περίπτωση είναι η οπτικοποποίηση της ταχύτητας που αναπτύσσουν; Εδώ μπορούμε επίσης να αναρωτηθούμε τα εξής: Είναι πλοίο (διαφορετικό όπως λέγει το κείμενο από όλα τα άλλα) ή είναι αεροσκάφος (και οπότε σίγουρα είναι διαφορετικό εξ ορισμού απ’ όλα τα άλλα). Η ομίχλη και η καταχνιά είτε είναι όντως ομίχλη και καταχνιά όπως αναφέρεται (οπότε μπορεί να περιγράφει ταξίδι σε θάλασσες κοντά στον Αρκτικό Κύκλο) είτε είναι σύννεφα που τα διασχίζει κατά το γοργό πέρασμά του. –κι κι ούτε φοβούνται πως θα χαθούν ή θα πάθουν κανένα κακό ΑΝΑΤΥΠΩΣΗ ΒΡΑΧΟΓΡΑΦΙΑΣ ΣΧΕΔΙΟΥ ΠΛΟΙΟΥ ΑΠΟ ΑΝΑΣΚΑΦΕΣ ΣΤΗΝ ΙΘΑΚΗ Η θεά ‘Αθηνά, έχοντας καλύψει τον ‘Οδυσσέα με την θεϊκή ομίχλη ώστε να είναι αόρατος από τούς άλλους, του λέει, μεταξύ άλλων, για τούς Φαίακες: « Αυτοί με εμπιστοσύνη στα γοργοκίνητα καράβια τους περνούν την απέραντη θάλασσα, χάρισμα πού τούς έδωσε ό κοσμοσείστης. είναι τόσο γρήγορα τα πλοία τους, σαν το φτερό και σαν την σκέψη »… Και εδώ τίθεται το ερώτημα: Να πρόκειται άραγε για ιπτάμενες μηχανές πού ταξίδευαν στον αέρα και στην θάλασσα και κινούνταν με την εφαρμογή φυσικομαθηματικών γνώσεων ανώτατου βαθμού, εφ’ όσον κατά την φράση της θεάς ήσαν γρήγορα σαν την σκέψη ; ” Ας δούμε όμως και ένα άλλο σχετικό απόσπασμα της «ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ» όπου παρέχονται περισσότερες λεπτομέρειες. 0 ‘Αλκίνοος, ζητώντας από τον ‘Οδυσσέα πληροφορίες για την χώρα του και τον λαό του, του λεει: « Πες μου και την χώρα σου και τον λαό σου και την πόλη, για να πάρουν προς τα εκεί κατεύθυνση τα πλοία και να σε πάνε, γιατί δεν υπάρχουν κυβερνήτες στους Φαίακες, ούτε πηδάλια κι εκείνα πού έχουν τ’ άλλα καράβια, παρά τα πλοία τους ξέρουν τις διαθέσεις και τις σκέψεις των ανθρώπων και γνωρίζουν τις πατρίδες όλων και τούς εύφορους αγρούς και σαν πουλιά διαβαίνουν τις θαλασσινές αποστάσεις, σκεπασμένα με σκοτάδι και συvvεφιά και ποτέ δεν υπάρχει φόβος να πάθουν καμία βλάβη ή v’ άφαvισθούv» Διακρίνεται σαφέστατα στα λόγια του ‘Αλκινόου ότι τα πλοία των Φαιάκων δεν είχαν καμία σχέση, ούτε από άποψη μορφής, ούτε από άποψη λειτουργίας με τα συνηθισμένα αρχαία πλοία. Τα πλοία λοιπόν των Φαιάκων, οποιαδήποτε μορφή κι αν είχαν αυτά, είχαν την ικανότητα να πηγαίνουν παντού, σε κάθε χώρα, εννοείται, φυσικά με την εφαρμογή υψηλής τεχνολογίας και χωρίς να υπάρχει περίπτωσης να υποστούν κάποια βλάβη ή καταστροφή…
ΤΑΦΙΚΟ ΑΠΟ ΑΝΑΣΚΑΦΕΣ ΣΤΗΝ ΡΟΔΑ ΚΕΡΚΥΡΑΣ
ΠΕΡΙ ΦΑΙΑΚΩΝ
ΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΟΜΗΡΟ ΣΤΗ ΣΧΕΡΙΑ, ΤΟ ΜΥΘΙΚΟ ΤΟΠΟ ΤΩΝ ΦΑΙΑΚΩΝ
|