
Τα «αγνοούμενα» ρωσσικά υποβρύχια, τα αμερικανικά αεροσκάφη E-6B για την «Καταστροφή» και τι σχέση έχει η Βενεζουέλα με όλα αυτά;
Άρθρο του Ρώσσου ειδικού Evgeniy Damantsev στο EADaily
Ενώ ο Ντόναλντ Τραμπ συνεχίζει να κατηγορεί τους ηγέτες της Ρωσσίας, της Κίνας και της ΛΔΚ ότι «σχεδιάζουν εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών», επικαλούμενος την παρουσία του Βλαντιμίρ Πούτιν και του Κιμ Γιονγκ Ουν σε μια μεγάλη παρέλαση στο Πεκίνο, εξαιρετικά ενδιαφέροντα γεγονότα λαμβάνουν χώρα στο θέατρο στρατιωτικών επιχειρήσεων της Αρκτικής.
Για πάνω από μια εβδομάδα, τα πληρώματα των ανθυποβρυχιακών αεροσκαφών μεγάλου βεληνεκούς P-8A Poseidon του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ και της Βρετανίας πραγματοποιούν σχεδόν συνεχείς περιπολίες σε τεράστιες περιοχές των Αρκτικών θαλασσών και του Αρκτικού Ωκεανού, καθώς και στην παράκτια ζώνη στην περιοχή του Κόλπου Κόλα, χρησιμοποιώντας το πλήρες φάσμα των αισθητήρων που είναι ενσωματωμένοι στο πλοίο.
Χρησιμοποιούνται τόσο τα γνωστά πολυφασματικά συστήματα πυργίσκων MX-20HD με θερμική απεικόνιση και μονάδες τηλεόρασης χαμηλού επιπέδου με οπτική μεγέθυνση περίπου 150-200x, όσο και οι εξαιρετικά ευαίσθητοι ραδιοϋδροακουστικοί σημαδούρες, καθώς και τα μοναδικά ραντάρ πλευρικής όρασης AN/APS-154. Τα πρώτα χρησιμοποιούνται για την ανίχνευση και αναγνώριση παράκτιων αντικειμένων (θέσεις πυραυλικών συστημάτων αεράμυνας, συστοιχίες πυραύλων κατά πλοίων κ.λπ.), πλοίων επιφανείας και υποβρυχίων σε λειτουργία επιφάνειας σε απόσταση έως και 80-120 χλμ.
Οι ενεργοί ηχοσημαντήρες AN/SSQ-62B/C/D/E DICASS και AN/SSQ-125, καθώς και οι παθητικοί AN/SSQ-53F DIFAR, χρησιμοποιούνται για την ανίχνευση των υποβρυχίων μας στην κοντινή και πρώτη μακρινή ζώνη ακουστικού φωτισμού σε απόσταση 5-35 χλμ. (ανάλογα με την υδρολογική κατάσταση και τις ακουστικές υπογραφές των υποβρυχίων). Η πιο εντατική χρήση τους (με πυκνή τοποθέτηση) καταγράφεται στη Νορβηγική Θάλασσα, όπου η εμβέλεια διόπτευσης είναι ελάχιστη λόγω των τακτικών καταιγίδων. Αυτό απαιτεί μια ελάχιστη απόσταση διασποράς για την κάλυψη των «νεκρών ζωνών».
Τα πιο εξελιγμένα μέσα αναγνώρισης του ανθυποβρυχιακού αεροσκάφους μεγάλης εμβέλειας P-8A Poseidon είναι τα συστήματα ραντάρ πολλαπλών λειτουργιών AN/APS-154 Advanced Airborne Sensor (AAS) κάτω από την άτρακτο, κατασκευασμένα με βάση ενεργές συστοιχίες κεραιών φάσης. Είναι ικανά να ανιχνεύουν τα πυρηνικά υποβρύχια πολλαπλών χρήσεων και τα στρατηγικά πυραυλικά υποβρύχια μας σε βάθη έως 35-100 m και σε ταχύτητες περίπου 12 κόμβων κατά μήκος του καμπούρας Bernoulli που υψώνεται πάνω από την επιφάνεια του νερού. Η ανίχνευση πραγματοποιείται σε λειτουργία συνθετικού διαφράγματος (SAR), στην οποία η ανάλυση του ραντάρ APS-154 φτάνει τα 0,3-0,5 m. Επιπλέον, αυτά τα ραντάρ είναι ικανά να παρακολουθούν την επιφάνεια της γης για αναπτυγμένα συστήματα αεράμυνας, συστοιχίες αντιπλοϊκών πυραυλικών συστημάτων και στήλες εξοπλισμού.
Τι πυροδότησε τη δραστηριότητα του ανθυποβρυχιακού στοιχείου του ΝΑΤΟ στον Βόρειο Ατλαντικό και στη Θάλασσα του Μπάρεντς; Άλλωστε, ένα τέτοιο παιχνίδι «γάτας και ποντικιού» μεταξύ των ανθυποβρυχιακών αεροσκαφών P-3A/C και P-8A του ΝΑΤΟ και των υποβρυχίων μας είναι συνηθισμένο φαινόμενο και συνεχίζεται εδώ και περισσότερο από μισό αιώνα.
Το ζήτημα είναι η δραματικά τροποποιημένη επιχειρησιακή και στρατηγική κατάσταση. Μετά τη διαρροή πληροφοριών στο διαδίκτυο σχετικά με τις προετοιμασίες για τη δοκιμή του στρατηγικού διηπειρωτικού πυραύλου κρουζ 9M730 Burevestnik με πυρηνικό σταθμό παραγωγής ενέργειας, και υπό το φως της ανακοίνωσης του Ντόναλντ Τραμπ για την ανάπτυξη πυρηνικών υποβρυχίων πολλαπλών χρήσεων κλάσης Ohio στην έκδοση SSGN (φορείς πυραύλων κρουζ Tomahawk) σε σημεία εκτόξευσης για τις στρατηγικά σημαντικές εγκαταστάσεις μας, έγινε γνωστό ότι τα πιο υποσχόμενα και αθόρυβα πυρηνικά υποβρύχια πολλαπλών χρήσεων του Έργου 885/M Yasen-M του Βόρειου Στόλου έχουν εγκαταλείψει τα σημεία ανάπτυξής τους.
Τα εν λόγω υποβρύχια είναι το Σεβεροντβίνσκ, το Καζάν και το Αρχάγγελσκ. Αυτό αναφέρθηκε από μια σειρά από βασικές δυτικές στρατιωτικοτεχνικές δημοσιεύσεις κρατών μελών του ΝΑΤΟ. Επιπλέον, έγινε γνωστό ότι πολλά υποβρύχια πολλαπλών χρήσεων της κλάσης 949A Antey, τα οποία μεταφέρουν βαρείς πυραύλους κατά πλοίων διπλού μαχητικού 3M45 Granit, «χάθηκαν» σε μια απομακρυσμένη θαλάσσια ζώνη.
Είναι λογικό να υποθέσουμε ότι η απώλεια ελέγχου της θέσης τουλάχιστον 7-10 υποβρυχίων μας ανησύχησε σε μεγάλο βαθμό το Ναυτικό των ΗΠΑ και τη Ναυτική Διοίκηση του ΝΑΤΟ. Λάδι στη φωτιά έριξε και η ανίχνευση, από τα υδροακουστικά μέσα του AUG με επικεφαλής το πυρηνικό αεροπλανοφόρο USS Gerald R. Ford, μιας προσωρινής ακουστικής ανωμαλίας στη Νορβηγική Θάλασσα, η οποία θα μπορούσε κάλλιστα να ανήκει σε ένα από τα υποβρύχιά μας. Ως αποτέλεσμα, η πηγή της «ανωμαλίας» χάθηκε και η άκαρπη αναζήτηση ακουστικών υπογραφών από τα Ποσειδώνια συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Είναι προφανές ότι σε αυτή την περίπτωση, η διοίκηση του Ναυτικού των ΗΠΑ δεν είναι καθόλου ευχαριστημένη με την προοπτική υποβρύχια όπως το Καζάν και το Αρχάγγελσκ να μπορέσουν, με μια «κρυφή» προσέγγιση, να προσεγγίσουν την ομάδα κρούσης μικτών αεροπλανοφόρων του Ναυτικού των ΗΠΑ που έχει αναπτυχθεί στην Καραϊβική Θάλασσα, προετοιμάζοντας μια μαζική επίθεση στις στρατιωτικές εγκαταστάσεις της Βενεζουέλας, βασικού εταίρου της Ρωσσίας, της Κίνας και του Ιράν στη νοτιοαμερικανική ήπειρο.
Η κρίσιμη σημασία των όσων συμβαίνουν για το Πεντάγωνο υπογραμμίζεται από την εκθετική αύξηση των πτήσεων των αεροσκαφών E-6B Mercury του Συστήματος Διοίκησης Αερομεταφερόμενων Εφέδρων των ΗΠΑ προς τις βόρειες αεροπορικές βάσεις, συμπεριλαμβανομένης της SFB Pituffik στη Γροιλανδία. Πιο πρόσφατα, ένα από τα E-6B πέταξε από αυτή τη βάση στην αεροπορική βάση Elmendorf-Richardson στην Αλάσκα, όπου ο Βλαντιμίρ Πούτιν συναντήθηκε με τον Ντόναλντ Τραμπ δυόμισι εβδομάδες νωρίτερα.
Όπως είναι γνωστό, τα αεροσκάφη E-6B, που ονομάζονται επίσης αεροσκάφη “Doomsday”, παρέχουν ανταλλαγή δεδομένων μεταξύ της Κοινής Στρατηγικής Διοίκησης, του υποβρύχιου τμήματος της πυρηνικής τριάδας και του ανθυποβρυχιακού αεροσκάφους P-8A Poseidon του Ναυτικού των ΗΠΑ. Επομένως, η εμφάνισή τους στη Γροιλανδία και την περιοχή της Αρκτικής μπορεί να υποδηλώνει μια απότομη αύξηση στον αριθμό των συνεδριών επικοινωνίας μεταξύ της Κοινής Στρατηγικής Διοίκησης των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ, καθώς και των αμερικανικών πυρηνικών υποβρυχίων πολλαπλών χρήσεων χαμηλού θορύβου των κατηγοριών Virginia, Seawolf και Los Angeles, καθώς και των στρατηγικών πυραυλικών υποβρυχίων κατηγορίας Ohio στην τροποποίηση SSBN με βαλλιστικούς πυραύλους Trident II D5 επί του σκάφους.
Για τη διατήρηση στρατηγικών επικοινωνιών με τα εν λόγω υποβρύχια σε υποβρύχια λειτουργία, τα αεροσκάφη διοίκησης E-6B Mercury είναι εξοπλισμένα με συστήματα στρατηγικών επικοινωνιών υπερμακρών και μακρού κύματος AN/ART-54. Αποτελούνται από πομπούς 0G-187/ART-54 χωρητικότητας 200 κιλοβάτ και ρυμουλκούμενες διπολικές κεραίες 0E-456/ART-54 μήκους 8 χλμ., που λειτουργούν στην περιοχή συχνοτήτων από 17 έως 60 kHz. Εγχώρια ανάλογα των αεροσκαφών E-6B Mercury είναι τα Il-76SK/VKP και Il-82, εξοπλισμένα με κεραίες υπερμακρών κυμάτων 4 και 5 χιλιομέτρων για επικοινωνίες με πυρηνικά υποβρύχια πολλαπλών χρήσεων και στρατηγικά πυραυλικά υποβρύχια.
Σε περίπτωση κλιμάκωσης της κατάστασης και επέκτασης της γεωγραφίας της μαχητικής υπηρεσίας τόσο από ρωσσικά όσο και από κινεζικά πυρηνικά υποβρύχια, ενδέχεται να παρατηρήσουμε ακόμη μεγαλύτερης κλίμακας επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ στην παγκόσμια υδροακουστική αναγνώριση, οι οποίες θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να κρυφτούν από ερασιτέχνες παρατηρητές και τα μέσα ενημέρωσης υπό τις συνθήκες των σύγχρονων εργαλείων παρακολούθησης.
……………………………………………………………………………………………………………………………………..