Στις αρχές του 1950, ένας ενεχυροδανειστής στο Μανχάταν, ο Frank McNamara, προσκαλεί τους καλύτερους φίλους του για δείπνο σε ένα εστιατόριο που ονομάζεται Major’s Cabin Grill. Η συζήτηση στο τραπέζι είναι ζωηρή, τα κρασιά είναι νόστιμα, το φαγητό είναι εξαιρετικό. Τελικά, φτάνει ο λογαριασμός. Ο ενεχυροδανειστής ψάχνει για το πορτοφόλι του και συνειδητοποιεί με τρόμο ότι το έχει ξεχάσει. Ακολουθεί μια εξαιρετικά αμήχανη διαμάχη μπροστά στο συγκεντρωμένο πλήρωμα, πρώτα με τον σερβιτόρο, μετά με τον αρχισερβιτόρο και τέλος με τον διευθυντή, ο οποίος τελικά χορηγεί στον ταπεινωμένο άντρα αναβολή πληρωμής. Ως εγγύηση, ο γλεντζές χωρίς μετρητά αφήνει την επαγγελματική του κάρτα, την οποία υπογράφει στο πίσω μέρος.
Πίσω στην πατρίδα του, ορκίζεται να μην υποβληθεί ποτέ ξανά σε μια τόσο περίεργη κατάσταση στη ζωή του και αμέσως εφευρίσκει την πρώτη πιστωτική κάρτα στον κόσμο: ένα καφέ κομμάτι χαρτόνι που δίνει το δικαίωμα στον κάτοχό του να χρεώνει σε ορισμένα εστιατόρια στη Νέα Υόρκη. Αποκαλεί την κάρτα, πολύ εύστοχα, την κάρτα ➡ Diners Club (Λέσχη Δείπνου). Το πρώτο επίσημο χαρτονόμισμα της νέας εποχής, νόμισμα δηλαδή από χαρτί, το οποίο έγινε αποδεκτό ως μέσο πληρωμής χωρίς τραπεζικό αντίκρισμα ή χρυσού απλά με αναβολή πληρωμής με “πρόστιμο “.
Ένα τόσο δα κομματάκι χαρτί για όλα! Και είπεν ο Frank McNamara: «γεννηθήτω το χάρτινο πιστωτικό χρήμα» και εγένετο η πιστωτική κάρτα!
Η American Express Company ιδρύθηκε αργότερα, με πλαστική κάρτα αφού ζήλεψαν την επιτυχία της Diners Club, το 1958.
Είναι και αυτός ένας λόγος που οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής είναι η πιο υπερχρεωμένη χώρα του κόσμου.