Ο Παυσανίας στο 8,28,4, γράφει για κάποιον Αρκάδα αρχηγό Όρνυτο ή Τεύθι. ο οποίος είχε ξεκινήσει μαζί με τον στρατό των Αχαιών, αλλά από την Αυλίδα γύρισε πίσω στην Αρκαδία.
«Μετά την χώρα της Θεισόας έρχεται η κώμη Τεύθις, παλαιότερα πόλη. Κατά τον πόλεμο της Τροίας η Τεύθις είχε στρατιωτικό τμήμα με ιδιαίτερο αρχηγό, ο οποίος άλλοι λενε πως λεγόταν Τεύθις και άλλοι Όρνυτος. Όταν οι Έλληνες στην Αυλίδα, μη έχοντας ευνοϊκό άνεμο, ήταν επί πολύ αποκλεισμένοι εκεί, εξαιτίας αντίθετου ανέμου ισχυρού, ο Τεύθις προκάλεσε την έχθρα του Αγαμέμνονα. Ενώ ήταν έτοιμος να επαναφέρει στην πατρίδα* τους Αρκάδες που διοικούσε, λένε πως η Αθηνά με τη μορφή του Μέλανα, γιου του Ώπα προσπαθούσε να αποτρέψει τον Τεύθιν από την επάνοδο σην πατρίδα. Εκείνος μέσα στον θυμό του, χτύπησε την θεά με το δόρυ στο μηρό, και κατόπιν έφερε το στρατό από την Αυλίδα στην Τεύθιν. Όταν επέστρεψε, του φάνηκε πως παρουσιάστηκε μπροστά του η θεά τραυματισμένη στον μηρό. Από τότε κατάλαβε τον Τεύθι μια ανίατη αρρώστια, ενώ η γη μόνο σ’ αυτό το μέρος της Αρκαδίας δεν έδινε καθόλου καρπούς. Αργότερα, μεταξύ των άλλων χρησμών που τους δόθηκαν από την Δωδώνη σχετικά με τον τρόπο, με τον οποίο θα εξευμένιζαν την θεά, ηταν και να κάνουν άγαλμα της Αθηνάς με τραύμα στο μηρό. Το άγαλμα αυτό το είδα και εγώ, με το μηρό περιτυλιγμένο σε επίδεσμο κόκκινο. Μεταξύ των άλλων υπάρχουν εδώ και ιερά της Αφροδίτης και της Άρτεμης. Αυτά στην Τεύθι».
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης: Είσαι Έλληνας; Τί προσκυνάς;Σήκω πάνω! Εμείς και στους Θεούς, όρθιοι μιλούμε.
Θεοδωρή, εμείς και στους Θεούς, «ενώπιος ενωπίω» μιλούμε.
*· αὐτὰρ ὁ τοῖσιν ἀφείλετο νόστιμον ἦμαρ
ἄνδρα μοι ἔννεπε, Μοῦσα, πολύτροπον, ὃς μάλα πολλὰ
πλάγχθη, ἐπεὶ Τροίης ἱερὸν πτολίεθρον ἔπερσε·
πολλῶν δ᾽ ἀνθρώπων ἴδεν ἄστεα καὶ νόον ἔγνω,
πολλὰ δ᾽ ὅ γ᾽ ἐν πόντῳ πάθεν ἄλγεα ὃν κατὰ θυμόν,
5 ἀρνύμενος ἥν τε ψυχὴν καὶ νόστον ἑταίρων.
ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ὣς ἑτάρους ἐρρύσατο, ἱέμενός περ·
αὐτῶν γὰρ σφετέρῃσιν ἀτασθαλίῃσιν ὄλοντο,
νήπιοι, οἳ κατὰ βοῦς Ὑπερίονος Ἠελίοιο
ἤσθιον· αὐτὰρ ὁ τοῖσιν ἀφείλετο νόστιμον ἦμαρ.
10 τῶν ἁμόθεν γε, θεά, θύγατερ Διός, εἰπὲ καὶ ἡμῖν.
……………………………..