Ο Αριστοτέλης (Ρητορική Α 5-14, 1361β) ορίζει το Παγκράτιο ως εξής: «ὁ δὲ θλίβειν καὶ κατέχειν παλαιστικός, ὁ δὲ ὦσαι τῇ πληγῇ πυκτικός, ὁ δ’ ἀμφοτέροις τούτοις παγκρατιαστικός». Η ονομασία προέρχεται από τις λέξεις παν + κρατείν, δηλαδή νικητής γινόταν αυτός που “κατέχει την κυρίαρχη δύναμη” ή αυτός που “κυριαρχεί απόλυτα”, ενώ οι αθλητές ονομάζονταν παγκρατιαστές. 
Η τέχνη του ρωσσικού “Παγκράτιου” άρχισε να αναπτύσσεται στην Πρώην Σοβιετική Ενωση περίπου το ➡ περισσότερα