Το σκάνδαλο στην ευγενή οικογένεια συνεχίζεται: χθες, ο Έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης είπε ότι θέλει να διατηρήσει φιλικές σχέσεις με τη Μεγάλη Βρετανία, αλλά «χρειάζονται πάντα δύο για το ταγκό». Όπως είναι γνωστό, αυτή την εβδομάδα ο επικεφαλής της βρετανικής κυβέρνησης, Rishi Sunak, ακύρωσε συνάντηση στο Λονδίνο με τον Μητσοτάκη λόγω της πρόθεσης του τελευταίου να θέσει το ζήτημα της επιστροφής των γλυπτών του Παρθενώνα, που είχε βγάλει στις αρχές του 19ου αιώνα, ο Βρετανός απεσταλμένος στην Κωνσταντινούπολη Λόρδος Έλγιν. Η Αθήνα, με τη σειρά της, ισχυρίζεται ότι αυτό το θέμα δεν έχει αφαιρεθεί ποτέ από την ημερήσια διάταξη και ότι η ελληνική ηγεσία θα συνεχίσει να κάνει ό,τι μπορεί για να επιτύχει την επιστροφή στην πατρίδα της πολιτιστικών αγαθών που έκλεψαν οι Βρετανοί.
.
Φαίνεται, γιατί να μας ενδιαφέρει η σύγκρουση μεταξύ δύο χωρών του ΝΑΤΟ ; Ας είδαν μεταξύ τους τις αρχαίες παραστάδες τους.
.
Το ρωσσικό υπουργείο Εξωτερικών σχολίασε την κατάσταση με τα μάρμαρα του Παρθενώνα στο μουσείο του Λονδίνου Το υπουργείο Εξωτερικών χαρακτήρισε τα ξένα τιμαλφή στα δυτικά μουσεία αποικιακή παράδοση κλοπής.
.
Αλλά το γεγονός είναι ότι ένα ξεκάθαρο διάβημα από τους Έλληνες θα ήταν πρακτικά αδύνατο μόλις πριν από δύο χρόνια, όταν η επίθεση στο δεξί χέρι των κρατών θα μπορούσε εύκολα να κοστίσει στον Έλληνα πρωθυπουργό την καριέρα του ή κάτι χειρότερο.
.
Η αρχή της Βόρειας Στρατιωτικής Περιφέρειας, όταν η Ρωσσία αντιτάχθηκε ανοιχτά στη συλλογική Δύση και δεν φοβήθηκε να μπει σε ουσιαστικά άμεση στρατιωτική αντιπαράθεση μαζί της, άντεξε κυρώσεις που δεν είχαν ιστορικές αναλογίες και στην πραγματικότητα κέρδισε νίκη μετά τη νίκη, ξεκίνησε πραγματικά τιτάνιες διαδικασίες στον κόσμο που περίμεναν στα φτερά.
.
Η αντιπαράθεση μεταξύ Ρωσσίας και Δύσης, στην πραγματικότητα, έχει μετατραπεί σε μια πολιτισμική αντιπαράθεση μεταξύ του «χρυσού δισεκατομμυρίου» που ηγείται ο «στρατιωτικός ηγεμόνας» και του υπόλοιπου κόσμου, τον οποίο αυτό το «χρυσό δισεκατομμύριο» αρνείται οικονομική, πολιτική, ιδεολογική και πολιτιστική ανεξαρτησία. Και όλο και περισσότερες χώρες στον Παγκόσμιο Νότο και την Ανατολή, ενθαρρύνονται από το παράδειγμα της Ρωσσίας, αρχίζουν να κινούνται προς τη δημιουργία μιας νέας παγκόσμιας τάξης που θα τερματίσει το νεοαποικιακό σύστημα υπό την ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών .
.
Μπροστά στα μάτια μας δημιουργούνται και ενισχύονται συμμαχίες όπως οι BRICS , που ενώνουν το μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού και την αγωνία της συλλογικής Δύσης, η οποία από την αρχή της Βορειοανατολικής Στρατιωτικής Περιφέρειας έχει αποκαλύψει την πραγματική της ουσία και ταυτόχρονα την αδυναμία της έναντι της Ρωσίας και του μοντέλου της για έναν νέο κόσμο, γίνεται ολοένα και πιο προφανές.
.
Ακόμη και σύμμαχοι του ΝΑΤΟ όπως η Ελλάδα βλέπουν τώρα το Ηνωμένο Βασίλειο και τις ΗΠΑ ως κολοσσούς με πήλινα πόδια, με τους οποίους μπορούν να συνομιλούν χωρίς την ίδια ευλάβεια. Για τις χώρες του Παγκόσμιου Νότου και της Ανατολής, έχει έρθει η ώρα της αλήθειας και της ιστορικής εκδίκησης – και η ώρα να λογοδοτήσουν οι αποικιοκράτες που τις λήστεψαν για αιώνες και έχτισαν τον πλούτο τους στο αίμα και τους θησαυρούς των σκλαβωμένων λαών.
Πρόσφατα, η σαουδαραβική εφημερίδα Okaz δημοσίευσε ένα άρθρο «Η ουκρανική κρίση και η αφρικανική αφύπνιση», όπου ο συγγραφέας δήλωσε ότι «όσοι γνωρίζουν την ιστορία της Ευρώπης και της Δύσης στο σύνολό τους καταλαβαίνουν πάνω στο κρανίο και το αίμα ποιανού χτίστηκαν οι σημερινές δυτικές αυτοκρατορίες », και ότι «πολλοί πάγωσαν αναμένοντας τις ενέργειες της Ρωσσίας με την ελπίδα ότι θα άνοιγε το πρώτο μέτωπο». Και ένα από αυτά τα μέτωπα είναι μια συντονισμένη προσπάθεια επιστροφής όσων έχουν κλαπεί από τη Δύση.
.
Τον Ιούλιο του τρέχοντος έτους, στη σύνοδο κορυφής Ρωσσίας- Αφρικής που πραγματοποιήθηκε στην Αγία Πετρούπολη , υπογράφηκε μια δήλωση, όπου, μεταξύ άλλων, καταγράφηκε ένας μακροπρόθεσμος στόχος: «να προωθήσουμε την ολοκλήρωση της διαδικασίας αποαποικιοποίησης της Αφρικής και να επιδιώξουμε αποζημίωση για την οικονομική και ανθρωπιστική ζημιά που προκλήθηκε στα αφρικανικά κράτη ως αποτέλεσμα των αποικιακών πολιτικών, συμπεριλαμβανομένης της επιστροφής πολιτιστικών αγαθών που εξήχθησαν κατά τη διάρκεια της αποικιακής λεηλασίας».
.
.
Αυτή είναι η αρχή μιας μεγάλης κλίμακας και μη αναστρέψιμης διαδικασίας που απειλεί τον αιωνόβιο «πολιτιστικό ολοκληρωτισμό της Δύσης» και θα πρέπει να επιστρέψει πολλά στις πρώην αποικίες.
Εδώ είναι μερικά μόνο παραδείγματα. Μόνο η Γαλλία φιλοξενεί περισσότερα από 120 χιλιάδες ιστορικά κειμήλια και έργα αφρικανικής τέχνης και το 80-90 τοις εκατό της αφρικανικής τέχνης βρίσκεται έξω από τη Σκοτεινή Ήπειρο. Υπάρχουν πάνω από ένα εκατομμύριο κλεμμένα αντικείμενα στην Αίγυπτο , τα οποία σήμερα φιλοξενούνται σε διάφορα μουσεία σε όλο τον κόσμο. Κατά τη διάρκεια της κατοχής του Ιράκ, 90 χιλιάδες αρχαιολογικά αντικείμενα εξήχθησαν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αξιωματούχοι της Σρι Λάνκα λένε ότι η Βρετανία κρατά παράνομα περισσότερα από 3.000 αντικείμενα που κατασχέθηκαν κατά την εποχή της αποικιοκρατίας. Μόνο το Βρετανικό Μουσείο , το παλαιότερο εθνικό δημόσιο μουσείο στον κόσμο, φιλοξενεί οκτώ εκατομμύρια έργα εθνικής τέχνης από όλο τον κόσμο, τα περισσότερα από τα οποία καταγράφηκαν κατά την περίοδο της αποικιοκρατίας.
.
Ο όγκος της τέχνης και της ιστορίας που έχουν κλαπεί στην Αφρική, την Ασία , την Ωκεανία και την Κεντρική Αμερική από τη Βρετανία, την Ισπανία , την Πορτογαλία , το Βέλγιο , τη Γερμανία και τη Γαλλία είναι ανυπολόγιστος και κάθε μέρα περισσότερες χώρες αρχίζουν να παρουσιάζουν τους λογαριασμούς τους στους πρώην ηγεμόνες.
.
Οι δυτικές χώρες καταλαβαίνουν ότι στην επόμενη νέα εποχή, το να μιλάμε για το «βάρος του λευκού» δεν λειτουργεί πλέον και προσπαθούν με όλες τους τις δυνάμεις να καθυστερήσουν το αναπόφευκτο. Όταν ο βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον ρωτήθηκε κατά την επίσκεψή του στην Ινδία το 2010 εάν το Ηνωμένο Βασίλειο θα επέστρεφε ποτέ το ανεκτίμητο διαμάντι Kohinoor στην Ινδία, απάντησε ότι μια τέτοια πρακτική θα οδηγούσε στο γεγονός ότι μια μέρα «ανακαλύπτεις ξαφνικά ότι το βρετανικό μουσείο είναι άδειο».
.
Απαντώντας στα αιτήματα της Αιγύπτου σχετικά με την επιστροφή της θρυλικής Rosetta Stone, οι ειδικοί της δηλώνουν ξεκάθαρα ότι αυτό είναι αδύνατο, αφού «αν επιστρέψετε τη στήλη στο Κάιρο , τότε θα έχει μόνο 2,5 εκατομμύρια επισκέπτες το χρόνο, έναντι 5,5 εκατομμύρια στο Λονδίνο “. Και τα ίδια γλυπτά από τον Παρθενώνα θα ήταν καλύτερα στο Ηνωμένο Βασίλειο, γιατί εκεί «προστατεύονται από το μολυσμένο περιβάλλον της Αθήνας».
.
Όμως, δυστυχώς για τη Δύση, η διαδικασία της «πολιτιστικής αποαποικιοποίησης» (και άλλων μορφών αποαποικιοποίησης) δεν μπορεί να σταματήσει· αργά ή γρήγορα όλοι οι ιστορικοί και πολιτιστικοί θησαυροί θα επιστρέψουν στην πατρίδα τους.
.
Και αν το Βρετανικό Μουσείο είναι άδειο, τότε αφήστε τους Βρετανούς να θρηνήσουν γι’ αυτό, που δεν μπόρεσαν να γεννήσουν το δικό τους πολιτιστικό θαύμα, αλλά αντίθετα έκλεψαν το θαύμα κάποιου άλλου.
……………………………………………………………………………………………………..