ΚΑΘΑΡΣΗ

Η ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΜΕΓΙΣΤΙΑ ΠΟΙΗΣΗ

11401084_1674442049451595_3024877584040571441_n

ΚΑΘΑΡΣΗ
Μιά χαραμάδα θέλει μόνον η ψυχή,
όσο το ανήλιαγο σκοτάδι την τρομάζει,
μιά χαραμάδα και μιάν άρρητη ευχή
ν’ ανοίγει άφοβα τις ώρες που χαράζει.

Και δραπετεύουνε οι ίσκιοι στη στιγμή,
πηδώντας απ’ τ’ορθάνοιχτο του νου περβάζι,
όταν το φως από μιά τόση δα σχισμή
μες στην ψυχή ορμάει και φωλιάζει. 

Δίνες φωτός σαν στρόβιλοι γυρνούν
τα μαύρα σύννεφα σκορπίζοντας. Κι εκείνα,
σαν ράκη χάνονται και σαν καπνός περνούν, 
θυσία στη δύναμη που φέρνει μιά ακτίνα!

30/9/2014
ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΡΟΣΟΣ
(ΜΕΓΙΣΤΙΑΣ)

Αφήστε μια απάντηση