Η στατική και δυναμική αλληλεξάρτηση της συναρμογής μας

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Αι δ’ αιτίαι και αρχαί των κινήσεων, όθεν αυτοί τε διατίθενται τον ειρημένον τρόπον και περί των λεχθέντων

Αριστοτέλους Πολιτικά (1302α, 34-36)

Η γενική αιτία της συναρμογής των Ελληνίδων και Ελλήνων είναι το ερωτικό μας δαιμόνιο ή πάθος για δικαιοσύνη, ελευθερία και ισότητα, όπου ίσος δεν σημαίνει ίδιος. Η γενική αυτή αιτία προϋπάρχει και αποτελεί, στα μάτια του Αριστοτέλους (Πολιτικά, Βιβλίο Ε΄), ένα αφηρημένο σχέδιο συναρμογής, που διακατέχει κάθε άνθρωπο ελληνικό (Σχ. 1β).

΄Ομως, παρόλο που η γενική αιτία προϋπάρχει, εάν δεν συντρέχουν ορισμένες προϋποθέσεις, η αιτία αυτή δεν αποκτά ένα συγκεκριμένο περιεχόμενο, ούτε μεταβάλλεται σε ένα συγκεκριμένο σχέδιο της συναρμογής μας. Διότι η διανοητική παράστασι που ο καθένας μας έχει για την κοινωνία και την πολιτική ―ως συλλογικά αγαθά― δεν ανταποκρίνεται στην αντίστοιχη ιδέα που έχουμε, π.χ., γιά την δικαιοσύνη, είτε διανεμητική ή διορθωτική.

Πρέπει να κατανοηθεί η στατική και δυναμική αλληλεξάρτησι ανάμεσα στην γενική αιτία της συναρμογής μας, που είναι το ερωτικό μας δαιμόνιο ή πάθος για δικαιοσύνη, ελευθερία και ισότητα, και στις αφορμές ή προϋποθέσεις της συναρμογής μας. Διότι ενώ η γενική αιτία προηγείται των αφορμών ή προϋποθέσεων της συναρμογής μας, οι αφορμές ή προϋποθέσεις χρησιμεύουν ως τα μέσα που αφυπνίζουν την γενική αιτία της συναρμογής μας.

Δεν πρόκειται απλά για την διατύπωσι αιτημάτων, που αφορούν την διανεμητική δικαιοσύνη, ήτοι την δικαία ισοδιανομή των πολιτικών και υλικών αγαθών μεταξύ των πολιτών, αλλά για την κατάργησι της προνομιακής συμμετοχής τρίτων σε αυτά, ένα πρόβλημα που πρέπει να λύσουμε συλλογικά, σύμφωνα με την Αρετή και τον ηθικό νόμο (Αριστοτέλους Πολιτικά, 1281α, 10 και 1302β, 13-14). Πρωταρχικά εδώ ευθύνεται η πλεονεξία των περιουσίων τυράννων του δεσποτικού καθεστώτος εξουσίας των κομμάτων της κομματοκρατίας, για τα υλικά αγαθά, το χρηματιστικό κέρδος και τα αξιώματα της εξουσίας.

Στις παραπάνω αφορμές ή προϋποθέσεις της συναρμογής των Ελληνίδων και Ελλήνων πρέπει επίσης να προστεθούν:

α΄) η καταπίεσι και ύβρις, μέσω της δομικής βίας ή structural violence,

β΄) ο φόβος και η φοβία που διασπείρει το τυραννικό καθεστώς εξουσίας,

γ΄) η του καθεστώτος υπεροχή, μέσω υπερβολικής συγκεντώσεως εξουσίας,

δ΄) η καταφρόνησι, μέσω της υπεροψίας της ισχύος του καθεστώτος εξουσίας,

ε΄) η πέραν του επιτρεπτού συσχετισμού των δυνάμεων εξουσίας,

στ΄) η άνευ ηθικού φραγμού εριθεία και εκλογική νοθεία του καθεστώτος

ζ΄) η του καθεστώτος ολογωρία και παραγωγή κενών εξουσίας,

η΄) η μικρότητα τνω κομμάτων του τυραννικού καθεστώτος εξουσίας,

θ’) η γεωγραφική και φυλετική ανομοιογένεια που επιβάλλει το καθεστώς και

ι΄) Ο soft ολοκληρωτισμός του τυραννικού καθεστώτος εξουσίας (http://freedomvoicegr.blogspot.gr/2014/04/mozilla.html).

΄Αρδην αναγκαίες λοιπόν οι συνάξεις συναγωνιστών προς αφύπνισι, συναρμογή και ελληνοπρεπή αυτοοργάνωσι Ελληνίδων και Ελλήνων (Σχ. 1β).

Νίκος Τανάλιας

1517495_240066479530291_3344547286786041594_n

Αφήστε μια απάντηση