Το Ιωβηλαίο (εβραϊκά: יובל yovel) έτος (κάθε 50 έτη) και το Σαββατικό έτος (κάθε 7 έτη) είναι βιβλικές εντολές που αφορούν την ιδιοκτησία γαιών και σκλάβων. Οι 
νόμοι που αφορούν το Σαββατικό έτος τηρούνται ακόμη σε πολλούς θρησκευόμενους χριστιανούς και εβραίους του κράτους του Ισραήλ, αν και το Ιωβηλαίο δεν εφαρμόστηκε για αιώνες. Σύμφωνα με την εβραϊκή Βίβλο, κάθε 7ο έτος οι αγρότες του Ισραήλ άφηναν τη γη τους ακαλλιέργητη. Η εορτή του Ιωβηλαίου ήταν το 50ό έτος, δηλ. έπειτα από επτά Σαββατικά έτη. Στη Ρωμαιο-Καθολική παράδοση, είναι ένα έτος άφεσης αμαρτιών και των τιμωριών λόγω των αμαρτιών, αρχικά κάθε 50 έτη, μετά κάθε 25 έτη. Τότε ανοίγει η βόρεια πύλη (Porta Santa) του νάρθηκα του ναού του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη· αυτό έγινε το 1950, με τον ” Πάπα του Χίτλερ” Πίο ΙΒ` ο οποίος βοήθησε και νομιμοποίησε το ναζιστικό καθεστώς του Αδόλφου Χίτλερ στη Γερμανία, το 1975, το 2000, και το 2025 με νέο επετειακό και πανευρωπαϊκό παγωτό με την θρησκευτική ονομασία παγωτό Χαλελουγιά.
Η εξελληνισμένη έκφραση «αλληλούια» (αρχ. «ἀλληλούϊα»), που προέρχεται από τα Εβρ. הַלְּלוּיָהּ, Χαλελουγιά, κατά γράμμα αποτελεί προτροπή προς ομάδα ανθρώπων να «αινέσουν τον Γιαχ(ωβά)» (ή, όπως απαντάται σε άλλες μεταφράσεις, τον Κύριο). Στην Αγία Γραφή αυτός ο όρος χρησιμοποιείται 28 φορές. Οι μεταφράσεις έχουν αποδώσει αυτή την έκφραση δοξολογίας ως «Αινείτε τον Γιαχ(ωβά)» ή «Αινείτε τον Κύριο».
Για την πλειονότητα των Χριστιανών αποτελεί έκφραση ιδιαίτερου αίνου προς τον Θεό τους. Στον Ιουδαϊσμό αποτελεί μέρος των προσευχών (ύμνων) Χαλλέλ. (Ψαλμοί 113-118).
Η διατήρηση αυτού του αμετάφραστου εβραϊκού όρου στην εκκλησιαστική υμνολογία θεωρείται απομεινάρι των πρακτικών που υιοθέτησε η πρωτοχριστιανική εκκλησία από την ιουδαϊκή συναγωγή και τις εσσαϊκές κοινότητες.
