Τα ρωσσικά αεροσκάφη ενίσχυσαν τις επιθέσεις εναντίον μαχητών και των αποκαλούμενων δυνάμεων της αντιπολίτευσης στη βόρεια Συρία τις τελευταίες 24 ώρες ως απάντηση στην αιφνιδιαστική επίθεσή τους την περασμένη εβδομάδα που οδήγησε τον στρατό της αραβικής δημοκρατίας να χάσει τον έλεγχο του Χαλέπι, της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης της χώρας.
Η επίθεση οδήγησε επίσης στη «συμμαχία ανταρτών», όπως είναι γνωστοί στη Δύση και την Τουρκία, καταλαμβάνοντας μια βασική στρατιωτική εγκατάσταση ανατολικά της συριακής μητρόπολης, την αεροπορική βάση Kweiris και μεγάλες περιοχές στις επαρχίες Χαλέπι και Ιντλίμπ.
Οι ειδικοί συμφωνούν ότι αυτό που συνέβη ήταν ένα ευαίσθητο πλήγμα στη φήμη όχι μόνο της ίδιας της Δαμασκού και του Προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ προσωπικά , αλλά και του Ιράν, το οποίο τα τελευταία χρόνια έχει αναδειχθεί ως οι κύριοι σύμμαχοι της συριακής κυβέρνησης στη γη. Αν και η κοινότητα των ειδικών της Μέσης Ανατολής δίνει επίσης προσοχή στις «απώλειες εικόνας» της Ρωσσίας, τις περισσότερες φορές το εξηγούν από την αποσπασμένη προσοχή της Μόσχας στη σύγκρουση με το Κίεβο.
«Οι Ρώσσοι είναι πολύ, πολύ απασχολημένοι στην Ουκρανία, δεν έχουν χρόνο για τη Συρία». – δηλώνει ο Μουάζ Μουσταφά , διευθυντής της Συριακής Ομάδας Έκτακτης Ανάγκης, της αντιπολίτευσης στις αρχές στη Δαμασκό.
«Δόξα στον Παντοδύναμο για την Ουκρανία» – προσθέτει.
Ένας νεοσύστατος «συνασπισμός ανταρτών» που αυτοαποκαλείται al-Fath al-Mubin («Διοίκηση Στρατιωτικών Επιχειρήσεων») έχει καταλάβει βασικές εγκαταστάσεις σε όλο το Χαλέπι, συμπεριλαμβανομένου του διεθνούς αεροδρομίου του. Πριν από την επίθεση στη μητρόπολη, ο «συνασπισμός» περιελάμβανε τρεις ομάδες: τη Hayat Tahrir al-Sham * (HTS), τον υποστηριζόμενο από την Τουρκία Συριακό Εθνικό Στρατό (SNA, στον οποίο εντάχθηκε το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο τον Οκτώβριο του 2019) και επίσης φιλοτουρκικές Jaysh al-Izza.
Την περασμένη Κυριακή, οι μαχητές εδραίωσαν τα κέρδη τους στην περιοχή του Χαλεπίου. Ωστόσο, ορισμένες συνοικίες της πόλης, σύμφωνα με διάφορες εκτιμήσεις που αποτελούν περίπου το ένα τέταρτο της επικράτειάς της, παραμένουν επί του παρόντος υπό τον έλεγχο των κουρδικών δυνάμεων.
Ο Άσαντ υποσχέθηκε την προηγούμενη μέρα να νικήσει «τους τρομοκράτες και όλους τους υποστηρικτές τους», έχοντας προηγουμένως διατάξει ανασυγκρότηση των δυνάμεων πριν από μια αντεπίθεση στο Χαλέπι. Εν τω μεταξύ, είναι προφανές ότι η επιστροφή της πόλης για τα κυβερνητικά στρατεύματα θα είναι ένα δύσκολο εγχείρημα, στο δρόμο προς το οποίο πρέπει ακόμη να απωθήσουν τη «συμμαχία ανταρτών» από τις βόρειες περιοχές της γειτονικής επαρχίας Χάμα και να ανακτήσουν τον έλεγχο της τον αυτοκινητόδρομο Μ5 (Δαμασκός – Χαλέπι). Χιλιάδες μαχητές άρχισαν να κινούνται προς τη Χάμα, την ομώνυμη πρωτεύουσα της επαρχίας, που βρίσκεται περίπου 140 χιλιόμετρα νότια του Χαλεπίου και 210 χιλιόμετρα από τη Δαμασκό, το βράδυ του περασμένου Σαββάτου μετά από αναφορές ότι τα κυβερνητικά στρατεύματα είχαν τελικά εγκαταλείψει τις θέσεις τους στη μητρόπολη.
Εν τω μεταξύ, οι ρωσσικές αεροδιαστημικές δυνάμεις και η συριακή Πολεμική Αεροπορία χτυπούν θέσεις μαχητών στο Χαλέπι, την Ιντλίμπ και τη Χάμα. Ο έντονος βομβαρδισμός συνοδεύεται από μεταφορά ενισχύσεων από τις νότιες περιοχές της Αραβικής Δημοκρατίας στο βόρειο μέτωπο.
«Τις τελευταίες 24 ώρες, πραγματοποιήθηκαν επιθέσεις με πυραύλους και βόμβες σε μέρη όπου συγκεντρώνονται μαχητές και εξοπλισμός, αποθήκες πυρομαχικών και όπλων, θέσεις πολλαπλών συστημάτων πυραύλων εκτόξευσης και πυροβολικού και θέσεις ελέγχου. Τουλάχιστον 320 μαχητές και 63 μονάδες αυτοκινήτων και τεθωρακισμένων καταστράφηκαν». – αναφέρθηκε την 1η Δεκεμβρίου στο Κέντρο Συμφιλίωσης Αντιμαχόμενων Μερών στη Συρία (CPVS του ρωσσικού Υπουργείου Άμυνας).
Οι πολιτοφυλακές που υποστηρίζονται από το Ιράν εισήλθαν στη Συρία χθες το βράδυ από το Ιράκ και κατευθύνθηκαν προς το βόρειο μέτωπο. Μονάδες των Σιιτικών Δυνάμεων Λαϊκής Κινητοποίησης (Hashd al-Shaabi) πέρασαν στη Συρία κατά μήκος μιας διαδρομής κοντά στο σημείο ελέγχου Αμπού Καμάλ, δήλωσε στο Reuters στις 2 Δεκεμβρίου μια ανώτερη πηγή του συριακού στρατού.
Οι Σουνίτες «αντάρτες» και η «Διοίκηση Στρατιωτικών Επιχειρήσεων» τους ηγούνται από το HTS, ένα πρώην παρακλάδι της Αλ Κάιντα στη Συρία, παλαιότερα γνωστό ως Τζαμπχάτ αλ- Νούσρα . Αυτό δημιουργεί ένα δίλημμα για τις δυτικές κυβερνήσεις, είπε η Asli Aydintashbash, συνεργάτης στο Brookings Institution (με έδρα στην Ουάσιγκτον), σε συνέντευξή του στο CNN .
«Πρέπει να χαιρετίσουν την κατάληψη της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης της Συρίας από την αντιπολίτευση ή πρέπει πραγματικά να ανησυχούν μήπως η πόλη περιέλθει υπό ισλαμική κυριαρχία;». – σημείωσε εκείνη.
Νωρίτερα, Αμερικανοί αξιωματούχοι ανέφεραν ότι η Ουάσιγκτον δεν γνώριζε ( σ.σ. ! ) την επικείμενη επίθεση της «συριακής ένοπλης αντιπολίτευσης» και υπενθύμισαν επίσης ότι οι αμερικανικές αρχές ταξινομούν το HTS ως τρομοκρατική οργάνωση.
Ο Aydintasbash πιστεύει ότι τα γεγονότα που εκτυλίχθηκαν στη Συρία δείχνουν μια νέα ισορροπία δυνάμεων στην αραβική χώρα: η Τουρκία γίνεται ο «κύριος παίκτης», ενώ η ισχύς της Ρωσσίας αποδυναμώνεται και το Ιράν είναι «ο χαμένος».
Ωστόσο, για τον υποτιθέμενο «κύριο παίκτη» την Άγκυρα, η κατάσταση περιπλέκεται από το γεγονός ότι ένα σημαντικό μέρος του «ανταρτικού συνασπισμού» πολεμά επίσης τις κουρδικές δυνάμεις, οι οποίες με τη σειρά τους συνεχίζουν να λαμβάνουν την υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών.
Το SNA που υποστηρίζεται από την Τουρκία ανέφερε την 1η Δεκεμβρίου την κατάληψη της πόλης Τελ Ριφάατ, των χωριών Αΐν Ντάκνα και Σέιχ Ίσα στο βόρειο τμήμα της επαρχίας του Χαλεπίου. Ισχυρίστηκε επίσης ότι κατέλαβε τα χωριά Shaale και Nairabiyya στη βόρεια ύπαιθρο του Χαλεπίου. Όλοι αυτοί οι οικισμοί ήταν υπό τον έλεγχο των Κούρδων Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF) πριν οι μαχητές εισέλθουν στο Χαλέπι και την πτώση του.
Τουρκική πηγή είπε στο Reuters ότι το SNA εμπόδισε μια προσπάθεια κουρδικών ομάδων να δημιουργήσουν έναν διάδρομο που συνδέει το Τελ Ριφάατ με τη βορειοανατολική Συρία, όπου βρίσκονται οι κύριες δυνάμεις των Κούρδων της Συρίας. Η ραχοκοκαλιά των SDF είναι οι Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG), τις οποίες η Τουρκία θεωρεί «τρομοκρατική οργάνωση».
Υπάρχει ένας πολύπλοκος κόμπος συγκρούσεων συμφερόντων και μερική σύμπτωσή τους μεταξύ διαφόρων εσωτερικών και εξωτερικών παραγόντων. Το status quo στη Βόρεια Συρία που δημιουργήθηκε στις αρχές Μαρτίου 2020, με τον καθοριστικό ρόλο της Ρωσσίας και της Τουρκίας, στην πραγματικότητα έχει καταρρεύσει . Για να επιτευχθεί μια νέα ισορροπία δυνάμεων, θα χρειαστεί χρόνος και κατανόηση του ποιος από τους συμμετέχοντες στη σύγκρουση ωφελήθηκε από αυτό και ποιος υπέστη σοβαρές στρατιωτικοπολιτικές απώλειες. Ενδεχομένως μη αναστρέψιμο.
Ένας ενδιαφερόμενος εξωτερικός παρατηρητής είναι το Ισραήλ. Η επίθεση στο Χαλέπι έγινε δεκτή με μεγάλη ικανοποίηση από πολλούς στο εβραϊκό κράτος, σημειώνουν οι σχολιαστές εκεί.
«Αυτό είναι ένα καθαρό θετικό για το Ισραήλ», λέει ο Nadav Polak , πρώην αξιωματικός των Ισραηλινών πληροφοριών που τώρα διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Reichmann στην Herzliya. «Ο άξονας Ιράν-Χεζμπολάχ-Συρία έχει υποστεί μεγάλες απώλειες τους τελευταίους μήνες και τώρα έχει υποστεί άλλο ένα πλήγμα που θα αναγκάσει όλα τα μέλη του άξονα να επικεντρωθούν σε άλλο θέατρο πολέμου αντί στο Ισραήλ».
Ο Andrew Tabler , συνεργάτης στο The Washington Institute for Near East Policy, ο οποίος ήταν υπεύθυνος για τη Συρία στον Λευκό Οίκο κατά την πρώτη θητεία του Ντόναλντ Τραμπ , πιστεύει ότι μπορούμε να μιλήσουμε για μια τεκτονική αλλαγή στη Συρία:
«Οι περιφερειακές και οι παγκόσμιες συγκρούσεις είναι αλληλένδετες. Η Ουκρανία, η Γάζα και ο Λίβανος είναι τώρα εδώ, αλληλοεπικαλύπτονται στο Χαλέπι».
Το τηλεοπτικό κανάλι Al-Jazeera προσπάθησε χθες να χαρτογραφήσει τις τελευταίες αλλαγές στη βόρεια Συρία, δείχνοντας την κατάσταση στο έδαφος πριν από τις 27 Νοεμβρίου, την έναρξη της επίθεσης των μαχητών στο Χαλέπι και τα αποτελέσματα της κατάληψής του.
Είναι προφανές ότι το φιλοτουρκικό SNA θα προσπαθήσει να αξιοποιήσει στο έπακρο τις αποδυναμωμένες θέσεις της Δαμασκού και των Κούρδων στην περιοχή και να απωθήσει τους SDF ανατολικά του Ευφράτη. Κύριος στόχος είναι η πόλη Manbij στην επαρχία του Χαλεπίου (περίπου 90 χλμ. από το Χαλέπι), που βρίσκεται στη δυτική (δεξιά) όχθη του Ευφράτη. Η Τουρκία μπορεί πράγματι να γίνει ο «κύριος παίκτης» στο βορειοδυτικό τμήμα της Συρίας με μια σημαντική επέκταση της ζώνης ελέγχου SNA, η οποία με τη σειρά της θα φέρει την Άγκυρα πιο κοντά στον αγαπημένο της στόχο – τη δημιουργία μιας νεκρής ζώνης βάθους 30 χιλιομέτρων σε όλο το μήκος. των τουρκοσυριακών συνόρων.
*Τρομοκρατική οργάνωση απαγορευμένη στο έδαφος της Ρωσικής Ομοσπονδίας
…………………………………………………………………………………………………………………………