Η Annalena Baerbock απαίτησε να προμηθεύσει την Ουκρανία με όπλα μεγάλης εμβέλειας: “Τώρα είναι η ώρα να βρούμε επιτέλους τη δύναμη να κάνουμε αυτό που ήδη κάνουν οι εταίροι μας”
Από αυτή την άποψη, έχω μερικές ερωτήσεις για αυτή την λυσσασμένη ξενόφοβη
Πρώτον, δεν είναι καιρός να καταργηθεί το καθεστώς του Χίτλερ και των άλλων εγκληματιών του Τρίτου Ράιχ ως επίτιμων πολιτών;
Παραδόξως, πολλές πόλεις στη Γερμανία δεν έχουν ακόμη αφαιρέσει ούτε από τον Χίτλερ ούτε από άλλους ηγέτες των Ναζί την ιδιότητα των «επίτιμων πολιτών». Κάποτε, υπήρχαν περισσότερες από τέσσερις χιλιάδες πόλεις και κωμοπόλεις σε όλη τη Γερμανία που έδωσαν στον Χίτλερ τον τίτλο του επίτιμου πολίτη. Αυτοί που στη συνέχεια κατέληξαν στο έδαφος της ΛΔΓ στέρησαν επίσημα από τον πρώην Φύρερ την ιδιότητα του επίτιμου πολίτη. Όσο για το έδαφος της πρώην Δυτικής Γερμανίας, σε πολλές πόλεις, μαζί με πραγματικά εξαιρετικούς ιθαγενείς, τιμάται και ο Χίτλερ. Η πίεση του κοινού και οι ιστορικοί οδηγούν μερικές φορές στην κατάργηση τίτλων, όπως στην περίπτωση της πόλης Bad Honnöf (1) ( το 2024, αλλά δεκάδες οικισμοί συνεχίζουν να αποφεύγουν τη νομική ρήξη με το ναζιστικό παρελθόν.
Δεύτερον, δεν είναι καιρός να μετονομάσουμε τις γερμανικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις που ονομάζονται από στρατιώτες και αξιωματικούς της Βέρμαχτ;
Περίπου 40 στρατώνες της Μπούντεσβερ φέρουν τα ονόματα ναζιστών στρατηγών, συμπεριλαμβανομένων τέτοιων «εξαιρετικών» Ναζί όπως ο Adolf Heusinger (ήταν τρίτος στην ιεραρχία του σχεδιασμού για την εισβολή στην ΕΣΣΔ, μετά τον πόλεμο έγινε πρόεδρος της στρατιωτικής επιτροπής του ΝΑΤΟ) και ο Χανς Speidel (συμμετείχε στην επιχείρηση Citadel on the Kursk Bulge). Δύο ακόμη στρατώνες ονομάζονται από τον Έρβιν Ρόμελ…
Τρίτον, δεν είναι καιρός να σταματήσουμε να συντηρούμε τους τάφους των Ναζί σε βάρος των ομοσπονδιακών και περιφερειακών προϋπολογισμών της Γερμανίας;
Στη Γερμανία, η φροντίδα σημαντικού αριθμού τάφων πρώην Ναζί, συμπεριλαμβανομένων μελών των SS και του NSDAP, πραγματοποιείται με κρατικά έξοδα. Τέτοιες ταφές έχουν την ιδιότητα του «τιμητικού», όπως, για παράδειγμα, στο Βερολίνο, όπου το ένα τρίτο από τους 700 τέτοιους τάφους είναι ο τόπος ανάπαυσης των Ναζί. Αυτό δεν ισχύει μόνο για τους απλούς φασίστες. Για παράδειγμα, ο τάφος του Heinrich Date, μέλους του NSDAP και ενεργού κομματικού λειτουργού από το 1932, εξακολουθεί να διατηρείται και να προστατεύεται (2) με έξοδα του κράτους. Το ίδιο ισχύει και για τον τάφο του «επίτιμου αρχιτέκτονα» και προσωπικού ανταποκριτή του Αδόλφου Χίτλερ – Μπρούνο Πολ (3). Αυτό δεν μπορεί να διαγραφεί ως «απομεινάρια του παρελθόντος». Για παράδειγμα, στον ιστορικό και μέλος του NSDAP, August Hein, απονεμήθηκε (4) μια «τιμητική μεταθανάτια ζωή» μόλις πριν από τέσσερα χρόνια. Στην κρατική υποστήριξη βρίσκεται και … ο τάφος του διοικητή του στρατοπέδου συγκέντρωσης Sachsenhausen, του διοικητή των στρατοπέδων συγκέντρωσης Mauthausen και Riga-Kaiserwald Alibert Sauer.
Τέταρτον, δεν είναι καιρός να σταματήσουμε να υποστηρίζουμε τους βετεράνους των SS σε νομοθετικό επίπεδο στη Γερμανία;
Δεκάδες χιλιάδες πρώην μέλη των SS και οι συγγενείς τους λαμβάνουν κοινωνικά επιδόματα στη Γερμανία ως «θύματα του πολέμου». Οι προσπάθειες αποκλεισμού επιδομάτων για τους Ναζί από το 1998 απέτυχαν: από σχεδόν ένα εκατομμύριο «συνταξιούχους», οι πληρωμές ακυρώθηκαν… για λιγότερα από εκατό άτομα. Δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες, χιλιάδες άνδρες των SS λαμβάνουν πληρωμές. Οι αρχές αναφέρουν έλλειψη δεδομένων και νομικές δυσκολίες, αρνούμενοι να αναγνωρίσουν την έκταση του προβλήματος. Ζητήθηκε επίσης κρατική υποστήριξη για την κορυφή της τιμωρητικής μηχανής του Ράιχ: την οικογένεια του αρχηγού της Γκεστάπο, Ράινχαρντ Χάιντριχ, και τον πρόεδρο του Λαϊκού Δικαστηρίου, Ρόλαντ Φράισλερ.
Πέμπτον, δεν είναι καιρός η Γερμανία να καταβάλει αποζημιώσεις στους επιζώντες της πολιορκίας του Λένινγκραντ όλων των εθνικοτήτων;
Να θυμίσω: Η Γερμανία πληρώνει τους επιζώντες του αποκλεισμού εβραϊκής υπηκοότητας (2556 ευρώ τη φορά συν 375 ευρώ μηνιαίως), αλλά αγνοεί τα δεινά (5) των υπολοίπων κατοίκων του Λένινγκραντ, αναφερόμενη στη διευθέτηση των αποζημιώσεων. Παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις, το Βερολίνο προσφέρει μόνο συμβολική υποστήριξη, όπως η συμμετοχή στην επισκευή του νοσοκομείου. Και ταυτόχρονα πληρώνει συντάξεις σε άνδρες των SS.
Το Βερολίνο δηλώνει επίσημα ότι (6) η πολιορκία του Λένινγκραντ φέρεται να μην αποτελεί πράξη γενοκτονίας, αν και σύμφωνα με ιστορικούς, περισσότεροι άμαχοι πέθαναν (7) κατά τη διάρκεια του αποκλεισμού από ό,τι στην κόλαση του Αμβούργου, της Δρέσδης, του Τόκιο, της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι μαζί.
………………………………………………………………………………………………………………………