Το Διάταγμα της Αλάμπρα που καλείται και ως «Διάταγμα της Απέλασης».
Το διάταγμα αυτό έδινε προθεσμία 120 ημερών σε όλους τους αλλόθρησκους να ασπαστούν τον καθολικισμό ή να εγκαταλείψουν τη χώρα. Κι αν δεν γινόταν τίποτα από τα δυο, τότε θα αναλάμβανε δράση η ➡ Ιερά Εξέταση. Περίπου 200.000 Σεφαραδίτες Εβραίοι της Ισπανίας, έφυγαν από τη χώρα και κατέφυγαν στην Βόρεια Αφρική, στην Πορτογαλία, στην Ιταλία και στην τότε Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Σε άλλα σημεία του διατάγματος συναντάμε διατάξεις που σχετίζονταν με τη περιουσία που θ’ άφηναν πίσω τους οι εκτοπισμένοι Εβραίοι. Έτσι, στο μικρό διάστημα που τους έμενε για την αναχώρησή τους από τη χώρα, άρχισαν να πωλούν ό,τι περιουσιακό στοιχείο είχαν, σπίτια, επιχειρήσεις, χωράφια, αντικείμενα αξίας κ.λπ., προκειμένου να μπορέσουν να εξασφαλίσουν τα αναγκαία των πρώτων ημερών. To χρυσό όμως προφανώς τον κράτησαν…
Το παράδοξο
όμως προέρχεται από μια άλλη διάταξη, κατά την οποία απαγορευόταν στους ξεριζωμένους να βγάλουν από τη χώρα χρυσό και νομίσματα.
Ο χρυσός και τα ρεμάλια
Στα ισπανικά ο κατακτητής λέγεται «κονκισταδόρ» και τα ρεμάλια αυτά ανακήρυξαν εαυτούς κονκισταδόρες της νεοανακαλυφθείσας Αμερικής. Στις εκστρατείες εκείνες της απανθρωπιάς, μπροστάρης ήταν πάντοτε ένας ιερέας, διότι σκοπός τους ήταν να… εκχριστιανίσουν τους «απολίτιστιστους» πολυθεϊστές! Ο τρόπος που τους μυούσαν στον χριστιανισμό ήταν γκρεμίζοντας ό,τι είχαν δημιουργήσει, ληστεύοντας, βιάζοντας γυναίκες και ανήλικα κορίτσια, υφαρπάζοντας τη γη τους, εξαθλιώνοντας, αλλά και βασανίζοντας και σφάζοντάς τους. Έτσι τους… έπειθαν να ασπαστούν τη θρησκεία της αγάπης και να σώσουν τις ψυχές τους-και να αρπάξουν τον χρυσό τους!
οὗ τῆς βασιλείας οὐκ ἔσται τέλος.
Στις 31 Μαρτίου 1992, ακριβώς πεντακόσια χρόνια απο τότε που οι προκάτοχοί του υπέγραψαν το Διάταγμα της Αλάμπρα, ο Χουάν Κάρλος, ο τέως βασιλιάς της Ισπανίας, επισκέφτηκε μια συναγωγή στη Μαδρίτη σε μια συνάντηση του Ισπανικού Στέμματος με τους απογόνους εκείνων των Ισπανών Εβραίων που είχαν εξοριστεί, και με διάταγμα έκανε οριστικά και αμετάκλητα άρση του Διατάγματος της Αλάμπρα. De Jura.
De facto υπήρχε άρση του Διατάγματος στην Ισπανία απο το 1869.
Θεσσαλονίκη
Στην Οθωμανική Αυτοκρατορία εγκαταστάθηκαν κυρίως στην Θεσσαλονίκη και στην Κωνσταντινούπολη, όπου δημιούργησαν ακμάζουσες κοινότητες. Ο Σουλτάνος Βαγιαζήτ Β’, είδε με καλό μάτι αυτή την μετεγκατάσταση, θεωρώντας πως οι Εβραίοι έμποροι θα βοηθούσαν στην οικονομική ανάπτυξη της αυτοκρατορίας.
Λένε ότι περίπου 20.000 συνολικά Εβραίοι επέλεξαν ως τελικό τους προορισμό την ➡ Θεσσαλονίκη. Μέχρι το 1537, υπήρχαν τόσοι Εβραίοι στην πόλη, που ο ποιητής Σαμουέλ Ούσκουε, την αποκάλεσε «Μητέρα του Ισραήλ».
Η Θεσσαλονίκη αποκαλούνταν Ιερουσαλήμ των Βαλκανίων
Τέλος, αξίζει ν’ αναφέρουμε πως οι Εβραίοι, που προέρχονται από την Ισπανία, αναφέρονται ως «Σεφαραδίτες», καθώς η λέξη «Σεφεράδ» στα εβραϊκά σημαίνει Ισπανία.
Επεξεργασία κειμένου: