Λόγω των τακτικών τους, οι Ζηλωτές έχουν χαρακτηριστεί ως οι πρώτοι τρομοκράτες του κόσμου.
Εκείνη την εποχή εμφανίστηκε μια νέα ακραία τάση μεταξύ των Ιουδαίων, οι Σικάριοι. Η τάση αυτή προέκυψε μέσα από την συνεργασία των Ζηλωτών με ληστές και μαχαιροβγάλτες. Οι Σικάριοι αναμειγνύονταν μέσα στα πλήθη και χτυπούσαν όσους θεωρούσαν εχθρούς τους είτε Ρωμαίους είτε Ιουδαίους χρησιμοποιώντας ένα εγχειρίδιο (στα λατινικά sicar) από το οποίο πήραν το όνομα τους. Κατόπιν εξαφανίζονταν στο πλήθος.
………………………..
Ο Ιησούς επέλεξε έναν απο τους δώδεκα μαθητές (εκτελεστικά όργανα) του, τον Σίμωνα τον Ζηλωτή…
‘Έτσι υποστήριξε με ζήλο το νόμο του Μωυσή, όπως τότε που ο Φινεές σκότωσε τον Ζαμβρί, γιο του Σαλώμ. ‘
Α΄ ΜΑΚΚΑΒΑΙΩΝ 2:26
……
‘θα πάρει από τα χέρια της (γυναίκας) την προσφορά της ζηλοτυπίας, θα την κινήσει ενώπιον του Κυρίου και θα την φέρει στο θυσιαστήριο. ‘
‘Έπειτα θα πάρει μια χούφτα από αυτήν την προσφορά για να υπενθυμίσει τη θυσία στον Κύριο, και θα την κάψει πάνω στο θυσιαστήριο. Τέλος θα δώσει στη γυναίκα να πιει το νερό. ‘
ΑΡΙΘΜΟΙ 5:26,27
Οι Ζηλωτές
Λόγω των τακτικών τους, οι Ζηλωτές έχουν χαρακτηριστεί ως οι πρώτοι τρομοκράτες του κόσμου. Ο Ιησούς επέλεξε τον Σίμωνα τον Ζηλωτή, για έναν από τους δώδεκα μαθητές του, έναν άνθρωπο που δεν βρήκε καταφύγιο στο φρούριο της Μασάντα όπως οι άλλοι Ζηλωτές.
Εφάρμοζαν αυστηρά όχι μόνο το Νόμο αλλά και τις ερμηνείες των Γραμματέων. Ο απλός λαός τότε, όπως και τώρα, βρισκόταν σε σύγχυση και δεν ήξερε πια ποιον να εμπιστευτεί. Με το πέρασμα των χρόνων η σύγχυση ολοένα και μεγάλωνε. Ο Ιώσηπος υπήρξε τότε αυτόπτης μάρτυρας καθώς και μοναδικός μάρτυρας της πτώσεως του φρουρίου στην Μασάντα.

O Λεβίν ➡ εξηγεί πως ο Νετανιάχου είτε με τους Παλαιστίνιους, την ισραηλινή κοινωνία των πολιτών ή τους συμμάχους του Ισραήλ στη διεθνή κοινότητα, προτιμά να υπαγορεύει όρους παρά να συμμετέχει σε ουσιαστικό διάλογο. Η άρνηση του Νετανιάχου να συμβιβαστεί, θυμίζοντας του ζηλωτές της Μασάντα, θα οδηγήσει αναπόφευκτα στην καταστροφή του Κράτους του Ισραήλ όπως το ξέρουμε, προειδοποιεί ο Λεβίν.
ΥΒΡΙΣ!
Διαβάστε τι γράφουν …δεν έχουν …τον “θεό” τους…:
Το τελευταίο επεισόδιο του Α’ Ιουδαϊκο-Ρωμαϊκού Πολέμου, που διάρκεσε επτά χρόνια. Η κατάληψη του οχυρού βράχου Μασάδα από τους Ρωμαίους και η ομαδική αυτοκτονία των υπερασπιστών του, θυμίζει – τηρουμένων των αναλογιών – τον δικό μας «Χορό του Ζαλόγγου».Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/764#goog_rewarded
© SanSimera.gr
Για …αδιάβαστους:
Μέσα στην Ιερουσαλήμ βασίλευε το καθεστώς βίας και διαφθοράς των Ζηλωτών που είχαν πλέον αναγνωρίσει ως αρχηγό τον Ιωάννη. Οι Ιδουμαίοι που βρίσκονταν στον στρατό του όμως στασίασαν και απώθησαν τον Ιωάννη και αρκετούς οπαδούς του στον Ναό. Τότε οι Ζηλωτές κάλεσαν τους οπαδούς τους που βρίσκονταν στην πόλη να μαζευτούν στον Ναό για να επιτεθούν. Μπροστά σε αυτό τον κίνδυνο Ιδουμαίοι και μετριοπαθείς συμφώνησαν να καλέσουν μέσα στην πόλη τον Σίμωνα, που είχε εγκαταλείψει την Ιδουμαία ύστερα από την κατάκτηση της από τους Ρωμαίους. Ο αρχιερέας Ματθίας του Βοηθού του μετέφερε την πρόσκληση. Ο Σίμων δέχθηκε και κατέλαβε την πόλη (Φεβρουάριος του 69) ενω ο Ιωάννης αποκλείστηκε στον Ναό.
Ο εμφύλιος πόλεμος στην πλευρά των Ρωμαίων έληξε με την δολοφονία του Όθωνα (μέσα Απριλίου του 69). Οι εμφύλιες διαμάχες στην Ρώμη είχαν δυσαρεστήσει τον στρατό της Ανατολής. Οι ζυμώσεις που γίνονταν στην ηγεσία του ανέδειξαν τελικά αυτοκράτορα τον Βεσπασιανό (αρχές Ιουλίου του 69). Η προφητεία του Ιώσηπου επαληθεύτηκε και ο Βεσπασιανός τον απελευθέρωσε και του απένειμε την ρωμαϊκή πολιτεία. Το καθεστώς του Ουιτέλιου ένα μείγμα φαιδρότητας και αγριότητας, κατέρρευσε και ο ίδιος είχε οικτρό τέλος. Ο Βεσπασιανός ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας από την Σύγκλητο και αναχώρησε για την Ρώμη (τέλος Δεκεμβρίου του 69).
Στην παράταξη του Ιωάννη από τα Γίσχαλα εμφανίστηκαν τα πρώτα ρήγματα. Ο Ελεάζαρ του Σίμωνος αποσχίστηκε από τον Ιωάννη για προσωπικούς λόγους και είχε με το μέρος του τους Ζηλωτές που έλεγχαν ο Ιούδας, ο Χέλικας, ο Σίμων του Εσρώνα και ο Ελεάζαρ του Χωβαρεί. Αυτοί κατέφευγαν στο εσωτερικό του Ναού. Έτσι διαμορφώθηκε μια ιδιόμορφη κατάσταση όπου τέσσερις παρατάξεις διεκδικούσαν την εξουσία στην Ιερουσαλήμ.
Ο Ναός και ο περίβολος των Ιουδαίων κατέχονταν από τον Ελεάζαρ του Σίμωνος. Αυτός πολιορκούνταν από τους οπαδούς του Ιωάννη των Γισχάλων που κατείχαν τον περίβολο των Εθνικών και το φρούριο Αντωνία. Αυτός με την σειρά του πολιορκούνταν από τους Σικάριους του Σίμωνα γιου του Γιώρα που κατείχαν την Άνω Πόλη. Τέλος οι μετριοπαθείς κατείχαν τα υπόλοιπα τμήματα της πόλης…