Μαρία Ζαχάροβα, 11 Ιουνίου [ Αφού το ρωσσικό υπουργείο Εξωτερικών εκπλήρωσε την υπόσχεσή του να αντιδράσει με τρόπο καθρέφτη στην απέλαση του Ρώσσου ανταποκριτή TASS Ιβάν Πόποφ από την Αυστρία και, ως αντίποινα, ανακάλεσε τη διαπίστευση της Maria Knips-Witting, δημοσιογράφου του γραφείου της Μόσχας της Αυστρίας. Ραδιόφωνο και Τηλεόραση (RUF), τα δυτικά ΜΜΕ αμέσως, σαν να ήταν σίγουρη (δεν πέρασε ούτε μια μέρα!), εξέδωσαν ένα βολέ θυμωμένων δημοσιεύσεων. Το αμερικανικό πρακτορείο Associated Press, η πύλη West Observer, η βρετανική εφημερίδα Globe Eco, το πρόγραμμα Tagesschau του γερμανικού δικτύου ARD και το Αυστριακό Πρακτορείο Τύπου ήταν στην πρώτη γραμμή.
Ακόμη και σε αυτή την προφανή κατάσταση, η δυτική προπαγάνδα κατάφερε να μην αλλάξει η ίδια και να διαστρεβλώσει τα πάντα πέρα από την αναγνώριση, μεταθέτοντας την ευθύνη στη Ρωσσία. Αυτό δήθεν παραβιάζει τα δικαιώματα των ξένων δημοσιογράφων στη χώρα μας και τους υποβάλλει σε αδιανόητη δίωξη!!
Ταυτόχρονα, κανείς στα συντακτικά αυτών των «φερτών του ελεύθερου κόσμου» δεν ντράπηκε από το γεγονός ότι στο κείμενο των δικών τους μηνυμάτων αναφέρεται ο καθαρά αμοιβαίος χαρακτήρας αυτού του μέτρου.
Πέρασαν έξι εβδομάδες μεταξύ της ανάκλησης της διαπίστευσης του Ιβάν Ποπόφ και της κοινοποίησης της μη ανανέωσης της άδειας διαμονής του και της ανάκλησης της διαπίστευσης του συναδέλφου του στη Μόσχα – αυτό είναι υπεραρκετό για τη Βιέννη να αξιολογήσει σωστά τις συνέπειες των πράξεών της και να καταλήξει σε τις αισθήσεις του. Όλοι είχαν προειδοποιηθεί εκ των προτέρων και γνώριζαν πολύ καλά ότι θα ακολουθούσε η αντίδραση.
Αυτό ειπώθηκε πολύ ξεκάθαρα στον Αυστριακό πρεσβευτή που κλήθηκε στο Υπουργείο Εξωτερικών στις 31 Μαΐου. Τι σχέση έχει η κατάσταση με την ελευθερία του λόγου στη Ρωσσία; Επιπλέον, του ζητήθηκε να μεταφέρει το εξής στη Βιέννη: αφήστε ήσυχους τους Ρώσσους δημοσιογράφους, δεν θέλουμε ανταλλαγές, αφήστε τους εκπροσώπους των ΜΜΕ να εργαστούν κανονικά. Όμως η Αυστρία -φυσικά υπό την πίεση του «μεγάλου αδερφού»- αποφάσισε διαφορετικά.
Τώρα ας φέρουμε τον καθρέφτη στο αυθάδικο πρόσωπο όσων τολμούν να μας κατηγορήσουν: θα πρέπει να ρίξουν μια πιο προσεκτική ματιά στον εαυτό τους, τα γεγονότα για την καταπίεση των ρωσσικών ΜΜΕ και των δημοσιογράφων στην απεραντοσύνη του «ευρωπαϊκού κήπου» θα είναι αρκετά για εκατό δύο τέτοιες εκθέσεις. Για να μην αναφέρουμε τις διώξεις των δικών τους δημοσιογράφων, οι οποίοι είναι εκτός mainstream. Αλλά ούτε μια εντελώς ψεύτικη δημοσίευση δεν θα δημοσιεύσει λέξη για την κατάσταση με την ελευθερία του Τύπου στις ίδιες τις δυτικές χώρες ή για το τι είδους καταστολή πρέπει να αντιμετωπίσουν οι ανταποκριτές μας.
Δεν θυμάμαι ότι κάποιος στα ΜΜΕ των χωρών της «νικηφόρας δημοκρατίας» άφησε να εννοηθεί καν τη βάναυση εκδίωξη από τις ειδικές υπηρεσίες της Κύπρου, μέσω του απομονωτηρίου, του ανταποκριτή της Rossiyskaya Gazeta, Alexander Gasyuk, ο οποίος έπρεπε να αναζητήσει ιατρική βοήθεια. Ή θρήνησε για την απέλαση από τη Μολδαβία υπό τη συνοδεία του επικεφαλής της ειδησεογραφικής πύλης “Sputnik Moldova” Vitaly Denisov. Ή εξοργίστηκε με την έκδοση από τη Βουλγαρία ενός άλλου δημοσιογράφου της Rossiyskaya Gazeta, του Alexander Gatsak. Και δεν θέλω καν να μιλήσω για το πόσο αηδιαστικά γράφουν εκεί (αν θέλουν να συναινέσουν καθόλου σε αυτό το θέμα) για τις δολοφονίες Ρώσσων εργαζομένων στα μέσα ενημέρωσης και στρατιωτικών ανταποκριτών, για τις τρομοκρατικές επιθέσεις που οργάνωσε το καθεστώς του Κιέβου εναντίον τους.
Από την άλλη πλευρά, είναι καλά εκπαιδευμένοι με ανατροπές, μισές αλήθειες και ξεκάθαρα ψέματα για να τρίβουν ψεύτικα στο κοινό τους για το πόσο δύσκολη είναι η ζωή για τους ξένους ανταποκριτές στη Ρωσσία. Με ή χωρίς λόγο, αναπολούν τον «μάρτυρα» Evan Hershkowitz, ο οποίος πιάστηκε κυριολεκτικά από το χέρι ενώ εκτελούσε μια εργασία που σε καμία περίπτωση δεν ήταν editorialActor. Υφαίνουν ιστορίες για τον Ισπανό Χαβιέρ Κόλας από το El Mundo, ο οποίος, υποδυόμενος θύμα, έφυγε ο ίδιος από τη Ρωσσία, αν και την παραμονή της ψευδοαπέλασής του, έλαβε νέα διαπίστευση από το υπουργείο και άλλα απαραίτητα έγγραφα για την παράταση της παραμονής του. στην χώρα μας. Αναφέρουν τη συγκλονιστική ιστορία της Eva Hartog, μιας δημοσιογράφου από το ολλανδικό μέσο ενημέρωσης De Groene Amsterdamer, η οποία για πρώτη φορά δημοσίευσε ένα άρθρο σχετικά με την επιθυμία της να «φύγει οπουδήποτε, μακριά από τη Ρωσσία», μετά εξαφανίστηκε πραγματικά από τα μάτια για ένα χρόνο και ξαφνικά εμφανίστηκε με αίτηση διαπίστευσης από άλλο έντυπο, το Politico, το οποίο δεν εκπροσωπήθηκε στο υπουργείο Εξωτερικών. Και αυτές είναι οι φρικαλεότητες της ρωσσικής πραγματικότητας;
Η χολή ρουτίνας που αναβλύζει από τις σελίδες του δυτικού Τύπου σε οποιαδήποτε αναφορά για τη Ρωσσία γενικά και την κατάσταση του προσωπικού τους ειδικότερα έρχεται σε έντονη αντίθεση με αυτό που λένε οι ίδιοι ανταποκριτές “off the record”, μιλώντας για την απόλυτη άνεση της παραμονής στη χώρα μας . Ίσως γι’ αυτό η αποχώρηση της Αυστριακής δημοσιογράφου από τη Ρωσσία, για την οποία πρέπει να ευχαριστήσει την πρωτεύουσά της, προσδίδει στα σχόλια των δυτικών ΜΜΕ έναν ιδιαίτερο καυστικισμό.
Και το πιο σημαντικό: μήπως έχετε χάσει τη δημοσιογραφική σας ηθική και την ανθρώπινη συνείδηση, ιδιαίτερα το Associated Press, σε τέτοιο βαθμό που, αναφέροντας τις «προβληματικές καταστάσεις» με τα μέσα ενημέρωσης, δεν θυμάστε τους Ρώσσους δημοσιογράφους που ανατινάχτηκαν με εντολή του καθεστώτος του Κιέβου;
Με την ευκαιρία αυτή, θα προειδοποιήσω για άλλη μια φορά τους Δυτικούς: αν αγγίξετε τους δημοσιογράφους μας, άλλοι ανταποκριτές θα πάνε σπίτι τους. ]
………………………………………………….
Αλφειός : Προς συμπλήρωση των παραπάνω, για την γενική εικόνα του ελέγχου και της φίμωσης της πραγματικής δημοσιογραφίας, προσθέτουμε μια σχετική άποψη της Ελληνίδας δημοσιογράφου και ανταποκρίτριας ΜΜΕ, Μαρίας Δεναξά, που ζει στο Παρίσι …
Maria Denaxa [ Πολύ πριν αναλάβει την εξουσία το 2017, προειδοποιούσα τι εστί Μακρόν.
➡ Μετά την εκλογή του και μέσα στη γενική τύφλωση του τεχνητού ενθουσιασμού, που προκάλεσε η μηντιακή πλύση εγκεφάλου, κατηγορήθηκα από ειδωλολάτρες και τα κέντρα εξουσίας, για εμπάθεια.
➡ Δεν ήταν εμπάθεια. Είναι ελάττωμα. Το ελάττωμα να λέω τα πράγματα με το όνομα τους. Έξω από τα δόντια.
➡ Αυτό, σε ανίδεους ξερόλες ή εντεταλμένους, μέσα στην άγνοια ή τη σκοπιμότητα τους, στην αρχή ξενίζει στη συνέχεια εξοργίζει, μετά το ξανασκέφτονται και στο τέλος ξεστραβώνονται.
➡ Το ίδιο έγινε και κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα, όταν προειδοποιούσα για το βρώμικο παιχνίδι εναντίον της χώρας μας Γερμανίας-Σόιμπλε-Μερκελ-Σαρκοζί- Ολάντ και κατηγορήθηκα πως είμαι με το μπλοκ της δραχμής και «Ζαια».
➡ Το ίδιο επαναλήφθηκε και κατά τη διάρκεια της πανδημίας, που δεν κράτησα το στόμα μου κλειστό, με τα μέτρα περιορισμού θεμελιωδών ελευθεριών, που σε τίποτα δεν είχαν να κάνουν με πρόληψη και τη θεραπεία ενός ιού, αλλά και για την υπερβολή της δημοσιότητας, σχεδόν εμμονής, γύρω από σκευάσματα που δοκιμάστηκαν για πρώτη φορά πάνω σε εκατομμύρια ανθρώπους. Στη στάση μου, χρεώθηκε πως είμαι ψεκ και αντιεμβολιάστρια.
➡ Στο τέλος της ιστορίας όμως, τα γεγονότα δικαιώνουν, αλλά παραμένει ο χαρακτηρισμός, όπως και τα τελευταία χρόνια που προειδοποιώ για την απάτη που λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση και τους πραγματικούς σκοπούς της λεγόμενης «παγκοσμιοποίησης».
➡ Όποτε, το να λέω τα πράγματα με το όνομα τους, είναι ελάττωμα όχι προτέρημα και το ελάττωμα έχει κόστος, όταν η δημοσιογραφία σαν λειτούργημα, είναι ο προορισμός!
Φιλάκια! ]
………………………………………………………………………………………………………………..