Ας βάλουμε στην ζυγαριά τις επιτυχίες της ντροπής των 75 χρόνων ΝΑΤΟ. Μερικά παραδείγματα: Κύπρος, βομβαρδισμοί στην Σερβία (μέχρι και την κινέζικη πρεσβεία βομβάρδισαν με τις ..έξυπνες βόμβες) και πρόσφατα η πανικόβλητος έξοδος της ντροπής από το Αφγανιστάν υπό τον φόβο των Ταλιμπάν.
Μάθαμε πολλά για το ΝΑΤΟ και τους δορυφόρους του .
Το τι είναι το ΝΑΤΟ μπορεί να κριθεί από το τι κάνει το ΝΑΤΟ από την ίδρυσή του. Και δεν είναι μόνο αυτό – το ΝΑΤΟ εμφανίστηκε ως μια ένωση κρατών που είχαν τη δική τους ιστορία την εποχή της δημιουργίας τους.
Το άρθρο 5
του Βορειοατλαντικού Συμφώνου αποτελεί το θεμέλιο της Συμμαχίας. Υποχρεώνει καθένα από τα μέλη της να επεμβαίνουν σε περίπτωση επίθεσης εναντίον κάποιου απ’ αυτά.
Εχει χρησιμοποιηθεί μόνο μία φορά σε ολόκληρη την ιστορία του ΝΑΤΟ, την επομένη των επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 στις ΗΠΑ
Οκτώ κομμουνιστικά κράτη από την Κεντρική και την Ανατολική Ευρώπη υπογράφουν Συνθήκη Φιλίας, Συνεργασίας και Αμοιβαίας Βοήθειας. Αφορμή στάθηκε η ένταξη της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στο ΝΑΤΟ, στις 6 Μαΐου του ιδίου έτους. Η συμμαχία των κομμουνιστικών κρατών, που χαρακτηρίστηκε αμυντική, υπεγράφη στην πρωτεύουσα της Πολωνίας, και γι’ αυτό έμεινε γνωστή ως Σύμφωνο της Βαρσοβίας. Επρόκειτο για την κομμουνιστική απάντηση στη συμμαχία των κρατών του ΝΑΤΟ.
Το ΝΑΤΟ, το πραξικόπημα και η σχεδιαζόμενη εισβολή στην Κύπρο
Για το σχεδιαζόμενο πραξικόπημα του 1972 ο Πρόεδρος Μακάριος έλαβε την πρώτη πληροφορία από τον Πρέσβη της ΕΣΣΔ όπως σημειώνεται στο Πόρισμα της Βουλής: «Την πληροφορία για διενέργεια πραξικοπήματος με σκοπό την ανατροπή του, πρώτος μετέφερε στον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο ο πρέσβης της Σοβιετικής Ενωσης, ο οποίος τον συνάντησε στις 11 Δεκεμβρίου 1971. Χαρακτηριστικά ο Σοβιετικός πρέσβης ανέφερε στον Μακάριο ότι στην τελευταία σύνοδο του ΝΑΤΟ (προφανώς πρόκειται για τη σύνοδο του Ιουνίου του 1971 στη Λισαβόνα), όπου συζητήθηκε και το Κυπριακό, αποφασίσθηκε να δοθεί λύση το γρηγορότερο δυνατό και η λύση αυτή να είναι προς το συμφέρον της συμμαχίας. Δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο για την επίτευξη του σκοπού του, το ΝΑΤΟ να προέβαινε σε ανατροπή του Μακαρίου».
Πέραν της Συνόδου του ΝΑΤΟ στη Λισαβόνα το 1971, οι μεθοδεύσεις και ο σχεδιασμός του δίδυμου ιμπεριαλιστικού εγκλήματος του 1974 ενάντια στην Κύπρο με συνένοχους τη Χούντα και την ΕΟΚΑ Β’ επιβεβαιώθηκαν μέσω του Πορίσματος: «Σε άκρως απόρρητο έγγραφο του ΓΓ του ΝΑΤΟ Γιόζεφ Λουνς (5G/5D/WASHDC12/526D48), ημερομηνίας 12 Ιουλίου 1974, αναφέρεται η συμφωνία του στην απόφαση του Υφυπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Σίσκο για υποστήριξη των τουρκικών στρατευμάτων κατά την αποβίβασή τους (στην Κύπρο), κατά τη βίαιη ανατροπή του Μακαρίου». Όπως επισημαίνεται στο Πόρισμα «τις προθέσεις της Τουρκίας για εισβολή στην Κύπρο γνώριζε η Μεγάλη Βρετανία για αρκετό χρονικό διάστημα πριν από την εκδήλωσή της. Στις 5 Ιουνίου ο γραμματέας της Βρετανικής Υπάτης Αρμοστείας στη Λευκωσία είχε ενημερώσει Έλληνα συνάδελφό του ότι οι Τ/κ επρόκειτο να ανακηρύξουν ανεξάρτητο τουρκοκυπριακό κράτος». ΝΑΤΟ, ΗΠΑ και Βρετανία ήδη είχαν εγκρίνει την τουρκική εισβολή γνωρίζοντας για το πραξικόπημα πριν υλοποιηθεί το πρώτο σκέλος του δίδυμου εγκλήματος. Αυτό και μόνο αποδεικνύει το ρόλο των ιμπεριαλιστών στην τραγωδία της Κύπρου που βρήκαν ως κατάλληλους υπαλλήλους τους τη Χούντα και την ντόπια ΕΟΚΑ Β’ στην ενσυνείδητη υλοποίηση των άνομων σχεδίων τους. Ουδόλως άφρονες, έστρεψαν τα όπλα στη δημοκρατία ανοίγοντας την κερκόπορτα στον Αττίλα και υλοποιώντας τους σχεδιασμούς των Χένρι Κίσσινγκερ και Λουνς πάντοτε στα πλαίσια του αντικομμουνισμού.