Η ιστορία επαναλαμβάνεται … [ Εκστρατεία της Κριμαίας, ή Εκστρατεία της Ουκρανίας. Με την ονομασία Εκστρατεία της Κριμαίας, ή Εκστρατεία της Ουκρανίας, ή (παλαιότερα) Εκστρατεία στη μεσημβρινή Ρωσσία, ειδικότερα στην ελληνική ιστορία, χαρακτηρίζεται η ελληνική συμμετοχή με εκστρατευτικό σώμα στην εκστρατεία που επιχείρησε η Γαλλία (ως κύριο μέλος της Αντάντ), κατά των Μπολσεβίκων, στην Κριμαία και γενικότερα στη περιοχή της Ουκρανίας το 1919… ] … Τότε ήταν η Αντάντ … Τώρα είναι το ΝΑΤΟ !! Διαβάστε στο τέλος …
…………

Τώρα, μετά από συνεδρίαση της κυβέρνησης και του Συμβουλίου Ασφαλείας της δημοκρατίας της Σλοβακίας, ο Φίκο δήλωσε, ότι ορισμένες χώρες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ ενδέχεται να στείλουν το στρατιωτικό τους προσωπικό στην Ουκρανία.
“Για μένα, η σημερινή συνάντηση είναι επιβεβαίωση ότι η στρατηγική της Δύσης στην Ουκρανία έχει αποτύχει. Θέλω όμως να είμαι <…> εποικοδομητικά προετοιμασμένος, παρά το γεγονός ότι τα θέματα για τα οποία μιλήσαμε με ανατριχιάζουν. Από αυτές τις διατριβές προκύπτει “ότι μια ομάδα χωρών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ εξετάζουν (επιλογή – σημείωση του συντάκτη) ότι θα στείλουν τον στρατό τους στην Ουκρανία βάσει διμερών συμφωνιών», είπε ο πολιτικός.
Τόνισε ότι εάν ληφθεί μια τέτοια απόφαση, δεν θα επιτρέψει τη λήψη παραχωρήσεων από τη Ρωσσία , αλλά θα οδηγήσει μόνο σε κλιμάκωση.
Ο Φίκο πρόσθεσε ότι δεν μπορεί να αποκαλύψει λεπτομέρειες για ποιο σκοπό μπορεί να πάει ο στρατός ορισμένων χωρών της ΕΕ και του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, αλλά πιστεύει ότι αυτό θα συνεπάγεται απειλές για την ασφάλεια.
Διμερείς συμφωνίες για εγγυήσεις ασφαλείας με το Κίεβο υπέγραψαν η Ιταλία, η Γαλλία, η Γερμανία, ο Καναδάς, η Μεγάλη Βρετανία και η Δανία. Αυτά τα έγγραφα, όπως αναφέρεται στον ιστότοπο του γραφείου του Προέδρου της Ουκρανίας, ορίζουν τη συνεργασία στον στρατιωτικό τομέα, καθώς και στον πολιτικό, οικονομικό, ανθρωπιστικό τομέα και στο θέμα των μεταρρυθμίσεων. Καταγράφουν τους όγκους οικονομικής ενίσχυσης και στρατιωτικών πακέτων. Επιπλέον, επιβεβαιώνεται η υποστήριξη για τη μελλοντική ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ. Ένας 24ωρος μηχανισμός αντιμετώπισης έκτακτης ανάγκης εισάγεται επίσης σε περίπτωση επίθεσης κατά της Ουκρανίας.
Οι συμφωνίες ισχύουν για δέκα χρόνια.
Η Ρωσσία πιστεύει ότι οι προμήθειες όπλων στην Ουκρανία παρεμβαίνουν στη διευθέτηση και εμπλέκουν άμεσα τις χώρες του ΝΑΤΟ στη σύγκρουση.
……………
Η ιστορία επαναλαμβάνεται …
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, με προτροπή των Γάλλων, αποστέλλει χιλιάδες Έλληνες στρατιώτες στη μεσημβρινή Ρωσσία (σημερινή Ουκρανία) στις αρχές του 1919, για να καταπνίξουν την επανάσταση των Μπολσεβίκων… Η επιχείρηση θα σημειώσει παταγώδη αποτυχία.
Την περίοδο εκείνη, στη Ρωσσία μαινόταν ο Εμφύλιος Πόλεμος. Οι Μπολσεβίκοι είχαν υπό την κυριαρχία τους τις μεγάλες πόλεις (Πετρούπολη, Μόσχα κλπ), αλλά στην ύπαιθρο συναντούσαν ισχυρή αντίσταση από τις τσαρικές και εν γένει αντικομμουνιστικές δυνάμεις. Οι μεγάλες χώρες της Δύσης βρήκαν τότε την ευκαιρία να επέμβουν στο πλευρό των αντεπαναστατών, έχοντας ξεμπερδέψει από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Στην περιοχή της Ουκρανίας, που μας αφορά, η κατάσταση ήταν αρκετά περίπλοκη. Ουκρανοί εθνικιστές, οπαδοί του Τσάρου, τοπικοί οπλαρχηγοί, στρατηγοί και πρίγκιπες με προσωπικές πολιτικές φιλοδοξίες, ένοπλες οργανώσεις, πολιτικοί και στρατιωτικοί σχηματισμοί των Μπολσεβίκων δημιουργούσαν μια κατάσταση γενικευμένης σύγχυσης. Μέτωπο δεν υπήρχε, ούτε κανείς γνώριζε ποιος είναι ακριβώς ο εχθρός.
Οι γαλλικές δυνάμεις ήταν παρούσες στην περιοχή από τις 5 Δεκεμβρίου του 1918. Ο γάλλος πρωθυπουργός, Ζορζ Κλεμανσό, ζήτησε από τον ομόλογό του Ελευθέριο Βενιζέλο τη συμμετοχή ελληνικών δυνάμεων στις επιχειρήσεις, με αντάλλαγμα την ευμενή στάση της χώρας του υπέρ των εθνικών διεκδικήσεων σε Ανατολική Θράκη και Μικρά Ασία στη Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων. Ο Βενιζέλος ζύγισε την κατάσταση, καθώς στις περιοχές αυτές υπήρχε ισχυρή ελληνική παρουσία και προβλέψιμος ο κίνδυνος αντεκδικήσεων από τους Μπολσεβίκους, και απάντησε θετικά στο αίτημα του Κλεμανσό… ] … διαβάστε περισσότερα
…………………………………………………………………………………………………………