Η οικογένεια Quandt
κατέχει το πλειοψηφικό πακέτο (46,7 %) της BMW και σύμφωνα με την λίστα του Manager Magazin ανήκει στις πλουσιότερες οικογένειες της Γερμανίας με περιουσία τουυλάχιστον 30 δισεκατομμύρια ευρώ.
Η “σιωπή των αμνών” και η BMW,
όπως και όλες οι γερμανικές εταιρείες την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, “αναγκάστηκαν” (;) από τον Χίτλερ να χρησιμοποιεί 50.000 σκλάβους στα εργοστάσιά της, ώστε να να κατασκευάσει στρατιωτικά μηχανήματα για τους Ναζί. Η ιστορία είχε έρθει στο φως της δημοσιότητας τον Σεπτέμβριο του 2011 μέσω ενός ντοκιμαντέρ ( The Silence of the Quandt Family – η σιωπή της οικογένειας Quandt ) και μιας έρευνας αρκετών ετών. Τότε, είχε αποκαλυφθεί πως η οικογένεια Quandt, βασικός μέτοχος του BMW Group, χρησιμοποίησε 50.000 σκλάβους ώστε να κατασκευάσει μηχανήματα για τους Ναζί κατά την διάρκεια 2ου Παγκόσμιου Πολέμου.
Τα πρώτα χρόνια
Το 1916 ιδρύεται η Rapp-Motorenwerke από τον Καρλ Ραπ, ως εταιρεία κατασκευής κινητήρων. Το 1917 μετονομάστηκε σε Bayerische Motoren Werke και αναπτύχθηκε ταχύτατα λόγω του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, φτιάχνοντας κινητήρες για αεροπλάνα. Μετά τον Πόλεμο, λόγω της Συνθήκης των Βερσαλλιών, με την οποία η Γερμανία αναγκάστηκε να αφοπλιστεί, η BMW αναγκάστηκε να σταματήσει την παραγωγή στρατιωτικού υλικού και στράφηκε στην κατασκευή φρένων για τραίνα.
Το 1919 σχεδίασε την πρώτη μηχανή μοτοσικλετών της, που χρησιμοποιήθηκε σε ένα μοντέλο αποκαλούμενο Βικτώρια, που κατασκευαζόταν από μια επιχείρηση στην Νυρεμβέργη.
Στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η BMW κατασκεύαζε δίκυκλα υψηλής αντοχής και επιδόσεων, που χρησιμοποιήθηκαν από το Γερμανικό στρατό κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες, όπως στην Βόρεια Αφρική, μερικά από τα οποία επιβιώνουν μέχρι σήμερα σε χώρες που ήταν υπό γερμανική κατοχή. Η BMW κατασκεύαζε επίσης κινητήρες αεροπλάνων, τόσο για ελικοφόρα, όσο και για τα πρώτα τζετ της εποχής.
Ο Günther Quandt
Η δεύτερη σύζυγός του Guenther Quandt, Johanna Maria Magdalena Behrend, 1920 Maria Ritschel, 1921–1931 Maria Quandt,
μετά από το διαζύγιο της παντρεύτηκε τον Paul Joseph Goebbels και έγινε η γωστή Magda Goebbels .
Η Μάγδα
Πατέρας της ήταν ο εργολάβος οικοδομών και μηχανικός Όσκαρ Ρίτσελ, ο οποίος παντρεύτηκε την μητέρα της Αουγκούστε Μπέρεντ, η οποία εργαζόταν ως υπηρέτρια, λίγο μετά τη γέννηση της κόρης τους. Η μητέρα χώρισε το 1905 και παντρεύτηκε το 1908 τον πλούσιο Εβραίο έμπορο Ρίχαρντ Φριντλέντερ, ο οποίος δραστηριοποούνταν στις Βρυξέλλες και υιοθέτησε τη Μάγδα. Ο Ρίτσελ και ο Φριντλέντερ, που εκτιμούσαν ο ένας τον άλλον προσωπικά, συνέβαλαν και οι δύο στο μεγάλωμά της. Η Μάγδα μεγάλωσε σε μια μασονική (τάγμα EOS) ατμόσφαιρα.
Κατά τη διάρκεια του σχολείου η Μάγδα ερωτεύτηκε τον αδελφό μιας συμμαθήτριας της, τον σιωνιστή Βίκτορ Τσαΐμ Αρλόσοροφ, μυήθηκε στον εβραϊσμό, φορούσε κοσμήματα με το αστέρι του Δαβίδ, αλλά όταν αυτός πήγε στην Παλαιστίνη έληξε (;) η σχέση τους.
O μεγαλοβιομήχανος Herbert Hoover, ανηψιός του αμερικανού πρωθυπουργού Herbert Hoover της έκανε και αυτός πρόταση γάμου αλλά αυτή αρνήθηκε.
Ο γάμος με τον Goebbels
Αργότερα παντρεύτηκε τον βιομήχανο Γκύντερ Κβαντ, με τον οποίο αποκτήσαν έναν γιό. Χωρίσανε το 1928 όταν ο άντρας της έμαθε για την σχέση της με έναν φοιτητή. Η Μάγδα εκβίασε τον πρώην άντρα της με την απειλή δημοσίευσης γραμμάτων του, τα οποία θα μπορούσαν να προκαλέσουν σκάνδαλο. Με τον τρόπο αυτό εξασφάλισε μιαν άνετη ζωή μέχρι τον γάμο της με τον Γκέμπελς, στον οποίο κουμπάρος ήταν ο Χίτλερ ο οποίος και απαγόρευσε νέο διαζύγιο της (Ο Γκέμπελς είχε ερωμένη). Από αυτόν τον γάμο προέκυψαν 6 παιδιά. Η Μάγδα δολοφόνησε με δηλητήριο και τα έξι ανήλικα παιδιά της και αυτοκτόνησε σε ένα οχυρό καταφύγιο στο Βερολίνο την 1η Μαΐου του 1945, λίγο πριν την ολοκληρωτική παράδοση των ναζιστών στις συμμαχικές δυνάμεις.
Η Ιερή Ρωσσία…για αδιάβαστους…
Ο Γκέμπελς είχε γράψει και μια ιστορική διατριβή με τίτλο <Η Ιερή Ρωσσία>.
[ Μέσα από την ανάγνωση της ρωσσικής λογοτεχνίας (ιδιαίτερα του Ντοστογιέφσκι), ο Γκέμπελς ήταν γεμάτος με μια παθιασμένη αγάπη για τη Ρωσσία.[28] Θεωρούσε ότι το μπολσεβίκικο σύστημα ήταν μόνο προσωρινό. Αλλά τότε η Ρωσσία θα οδηγούσε τον δρόμο προς τον ιδανικό σοσιαλισμό. Αυτό θα δημιουργούσε επίσης ένα νέο, «ερχόμενο» άνθρωπο. Αυτό το γεγονός θα πρέπει να λάβει χώρα σε στενή αλληλεπίδραση με τη Γερμανία, ενδεχομένως και σε μια στρατιωτική σύγκρουση. Αλλά ο αγώνας δεν πρέπει να είναι για τη γη ή την εξουσία, αλλά «για την απόλυτη μορφή ύπαρξης».
Μετά την αντιπαράθεση με τον Χίτλερ, αυτό το παλαιότερα τόσο συχνό θέμα εξαφανίστηκε από τα άρθρα και το ημερολόγιό του. Ως Gauleiter, ο Goebbels ανέλαβε στη συνέχεια προσωρινά τη γραμμή του Χίτλερ. Αλλά ήδη το 1929 ήθελε να δει την επέκταση της Γερμανίας σε υπερπόντιες αποικίες, όχι στη Ρωσσία. Ως υπουργός προπαγάνδας ακολούθησε ξανά τον Χίτλερ, αλλά πριν από την έναρξη του γερμανοσοβιετικού πολέμου το 1941 περίμενε και πάλι «πραγματικό σοσιαλισμό» εκεί και τα τελευταία χρόνια του πολέμου πίεζε συνεχώς για μια πιο ανθρώπινη κατοχική πολιτική. ]
Η οικογένεια Quandt
αγόρασε της μετοχές της BMW το 1959, 15 χρόνια μετά το τέλος του πολέμου.
Πως συνδέεται τότε το όνομα της με την ιστορία;
Σύμφωνα με μια έρευνα 1.200 σελίδων από τον ιστορικό Joachim Scholtyseck, εμπλέκει τον Guenther Quandt, ότι όχι μόνο συνεργάστηκε πρόθυμα με τους Ναζί, όπου έγινε και μέλος ένα μήνα μετά την άνοδο του Hitler στην εξουσία, αλλά χρησιμοποίησε και τους 50.000 σκλάβους ώστε να κατασκευάσει μηχανήματα για τους Ναζί κατά την διάρκεια 2ου Παγκόσμιου Πολέμου στα εργοστάσια του.
Ο Guenther Quandt χρησιμοποίησε και το σχέδιο περί “Αρείας Φυλής” ώστε να κάνει δικές του Εβραϊκές εταιρείες. Ο Quandt πήρε τον τίτλο “Wehrwirtschaftsfuhrer” (ηγέτης της οικονομίας εξοπλισμών) από τον ίδιο τον Hitler. Μετά την πτώση του Hitler, ο Quandt συνελήφθη, αλλά τελικά αφέθηκε ελεύθερος το 1948 αφού το δικαστήριο δεν τον βρήκε ένοχο.
Ότι έγινε 70+ χρόνια πριν, μπορεί να μην χαρακτηρίζει την σύγχρονη ιστορία της ΒΜW, αλλά η γερμανική εταιρεία, γιορτάζοντας τα 100 χρόνια της, θέλησε να εκφράσει την “βαθιά λύπη της για την τεράστια ταλαιπωρία” που προκάλεσαν τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, που παραμένουν στις μνήμες, όχι μόνο των θυμάτων της, αλλά και όσων συνεργάστηκαν με το ναζιστικό καθεστώς. Η BMW τόνισε:
Σύμφωνα με το εθνικοσοσιαλιστικό καθεστώς της δεκαετίας του 1930 και του 1940, η BMW AG λειτουργούσε αποκλειστικά ως προμηθευτής της γερμανικής βιομηχανίας όπλων.
Πρέπει να σημειωθεί πως η BMW έγινε η πρώτη βιομηχανική εταιρεία που ξεκίνησε μια δημόσια συζήτηση σχετικά με το κεφάλαιο αυτό της ιστορίας, με τη δημοσίευση ενός βιβλίου με τίτλο “BMW – Eine Deutsche Geschichte (BMW – Μια Γερμανική Ιστορία.)”
Από τη δεκαετία του 1990, το BMW Group ασκεί ενεργά στις προσπάθειες για την προώθηση της διαφάνειας, του σεβασμού και της κατανόησης μεταξύ των πολιτισμών,
καταλήγει η εταιρεία στην ανακοίνωσή της.
Επξεργασία κειμένου ➡ https://www.autoblog.gr/2016/03/10/h-bmw-ekfrazei-thn-lyph-ths-gia-ta-xronia-twn-nazi/
Βικιπαίδεια