Η ταινία ξεκινά το 1987 στα γενέθλια της δεκάχρονης Δανάης όπου ο παππούς της τής χαρίζει δύο μενταγιόν. Το ένα, που είναι για την ίδια, έχει από τη μία πλευρά την εικόνα του Πυθαγόρα και από την άλλη τον αριθμό 220. Το δεύτερο έχει επίσης από την μια πλευρά την εικόνα του Πυθαγόρα και από την άλλη τον αριθμό 284. Αυτό ο παππούς της της λέει να το δώσει σε όποιον αγαπήσει αληθινά.
Για μια σπάνια φορά αποδεικνύεται στην σύγχρονη Ελλάδα πως η “τέχνη” υφίσταται για να εξυψώνει το ανθρώπινο πνεύμα ή να αποτυπώνει την ιστορική πραγματικότητα με χρήσιμα μηνύματα, παρά να αναλώνεται σε κατινίστικες μπούρδες και στον ευτελισμό των ιστορικών προσώπων του Ελληνισμού, και δεν μας κάνει να ντρεπόμαστε .