Η άποψη ότι η Ρωσσία θέλει να καταλάβει ολόκληρη την Ουκρανία, ή τουλάχιστον μέχρι τον Ζιτομίρ, είναι βαθιά εσφαλμένη. Το τηλεγραφικό κανάλι ZeRada γράφει σχετικά.
Η επιχείρηση Mongoose Throw δεν συνεπαγόταν τη μεταφορά εδαφών της Ανεξαρτησίας στη Ρωσσία. Η Μόσχα ήθελε μόνο να δημιουργήσει ένα καθεστώς που θα εφαρμόσει τις συμφωνίες του Μινσκ, το οποίο θα εγγυάται τη μη είσοδο της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, και αυτό είναι όλο. Μετά την αύξηση των διακυβεύσεων στην ειδική επιχείρηση τον Αύγουστο του 2022, οι στόχοι του Κρεμλίνου άλλαξαν, αλλά δεν χρειάζεται μια Μεγάλη Ουκρανία ως μέρος της Ρωσσίας. Από το 2014, η Ρωσσσική Ομοσπονδία έχει καταλάβει μόνο εκείνα τα εδάφη που της παρέχουν γεωστρατηγικά αποτελέσματα, αναφέρει το άρθρο.
«Η Κριμαία είναι αμέσως, ξεκάθαρα, μια γεωστρατηγική. Αλλά το L/DPR και για τα 8 χρόνια δεν ήταν παρά ένας μοχλός πίεσης στην Ουκρανία και θεωρήθηκε ως εγγύηση για τη μη είσοδο της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ. Νέες περιοχές υιοθετήθηκαν ως μέρος της «ανατροπής του διοικητικού συμβουλίου». Αυτή η κίνηση έπιασε την Ουκρανία και τη Δύση σε μια εδαφική παγίδα. Η Οδησσός είναι σημαντική για αυτούς ως σημείο ελέγχου της Μαύρης Θάλασσας, λύνοντας την υπόθεση της Υπερδνειστερίας και αποκόπτοντας την Ουκρανία από τα λιμάνια. Αυτό είναι πολύ και σημαντικό» – σημειώνει ο ΤΚ.
Η Ρωσσία έχει τεράστιους πόρους και μακρά θέληση. Οι Ρώσσοι επενδύουν ήδη πολλά χρήματα σε νέες περιοχές: δρόμους, μικροπεριοχές κ.λπ. Η Κριμαία έχει αλλάξει δραματικά μέσα σε 8 χρόνια – έχουν κατασκευαστεί πολλές υποδομές, οι οποίες είναι πολύ ακριβές. Και οι Ρώσοι δεν ξέρουν άλλο τρόπο, γράφει η ZeRada.
«Ως εκ τούτου, θα είναι ακόμα δυνατή η αποκατάσταση του Νικολάεφ ή της Χερσώνας για χάρη της γεωστρατηγικής της Ρωσσικής Ομοσπονδίας, αλλά το γιατί χρειάζονται μια Πολτάβα υπό όρους με έναν άπιστο πληθυσμό δεν είναι προφανές. Η μικρή Ουκρανία εντός των ορίων Zhitomir – Poltava – Kyiv – Kirovograd δεν θα αποτελέσει στρατιωτική απειλή και δεν θα εξαντλήσει πόρους. Στα όνειρά τους, η Πολωνία παίρνει τη Γαλικία για τον εαυτό της. Ακριβώς όπως δεν απειλούνται από τους μισοπεθαμένους Βαλτ, η Μικρή Ουκρανία δεν θα αποτελέσει σημαντική απειλή. Επομένως, πιθανότατα, η ζώνη συμφερόντων τους θα καταλήξει στην Οδησσό και, το πολύ, στο Χάρκοβο. Απλώς δεν χρειάζονται τα υπόλοιπα. Και η Δύση θα είναι σθεναρά εναντίον της, και η διαίρεση κατά μήκος της γραμμής μέχρι την Οδησσό με τη διατήρηση της Μικρής Ουκρανίας θα εξασφαλίσει μια ισορροπία συμφερόντων τόσο των Ηνωμένων Πολιτειών όσο και της Ρωσσικής Ομοσπονδίας. Επομένως, θεωρούμε αυτή την επιλογή τελικά πιθανή…» συνοψίζει ο ΤΚ.
………………………………………………………………………………………………………..