ΑΛΦΕΙΟΣ : Επειδή πέρυσι, η “υπουργός πολιτισμού” της κυβέρνησης του “Μωϋσή” Μητσοτάκη, Λίνα Μενδώνη, είχε απαγορεύσει τη ρωσσική λογοτεχνία …
Εις την Ελλάδα
Εμπρός, Ελλάς επαναστάτισα, στάσου όρθια
κράτα με τα γερά τα όπλα την δύναμήν σου.
Δεν εγέρθηκε ένας Όλυμπος του κάκου
η Πίνδος σου και οι Θερμοπύλες, η τιμή σου.
Επετάχθηκε από των σπλάχνων σου τα βάθη
η ελευθερία σου δυνατή, φωτός πυρήνας
κι απ’ του Θησέος και του Περικλή τους τάφους
και τα πάντα νέα ιερά των Αθηνών.
Θραύσε τώρα, γη θεών και ηρώων
της σκλαβιάς τες αλυσίδες, την μαύρην μοίρα
με τες γλυκόηχες ωδές από του Τυρταίου
και από του Ρήγα και του Βύρωνος την λύρα.
Αλεξάντρ Σεργκέγεβιτς Πούσκιν
Ο Φιλέλληνας, Αλεξάντρ Σεργκέγεβιτς Πούσκιν γεννήθηκε στη Μόσχα το 1799.
Όταν ο Πούσκιν αποφοίτησε, διορίστηκε στο Υπουργείο των Εξωτερικών της Ρωσσίας. Άμεσος προϊστάμενος του Πούσκιν στο Υπουργείο Εξωτερικών, ήταν ο Ιωάννης Καποδίστριας.
Το 1821, ο Πούσκιν ήρθε πιο κοντά στην υπόθεση της προσπάθειας των Ελλήνων για ανεξαρτησία, πιστεύοντας ακράδαντα ότι η Ελλάδα θα θριάμβευε.
Ο Νικολάι Γκόγκολ έγραψε για τον Πούσκιν: Ο Πούσκιν ήταν για όλους τους ποιητές σαν μια ποιητική φλόγα που έπεσε απ’ τα ουράνια και από την οποία σαν κεράκια άναψαν άλλοι αυτοφυείς ποιητές. Γύρω του διαμορφώθηκε ολόκληρος αστερισμός.
Ο Μαξίμ Γκόρκι είπε για αυτόν: Για μας τους Ρώσσους ο Πούσκιν είναι η αρχή κάθε αρχής.
…………..
“Μάννα, σου λέω δεν μπορώ τους Τούρκους να δουλεύω, δεν ημπορώ, δεν δύναμαι, εμάλλιασ’ η καρδιά μου.”
…………..
ΖΗΤΩ Ο ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥ 1821. ΓΙΑΤΙ ΕΠΑΝΕΦΕΡΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.
[Υπέρτατο χρέος η Θυσία για την Πατρίδα και η υπεράσπιση της Ελευθερίας. Η θεοκρατία και η ολιγαρχία εκμεταλλεύονται την αμάθεια, διαφθείρουν τα ήθη, χαλκεύουν δεσμά. Συνεχής κατάπτωση ωδήγησε στο 1453.]
(Ελληνική Νομαρχία, Ανωνύμου του Έλληνος, Ιταλία 1806)
[ Είναι παράδοξον η μανία, ήτις εκυρίευσεν εις τους Έλληνας, του να δίδωσιν εις εαυτούς και εις τα παιδιά των τα ονόματα των προπατόρων μας. Εις τον Πύργον ο Λυκούργος Κρεστενίτης, διδάσκων τα γράμματα προ της επαναστάσεως, αφού έδωκεν εις τον εαυτόν του το όνομα του αθανάτου νομοθέτου των Σπαρτιατών, έδωκε και εις τους μαθητάς του όλα τα ονόματα των μεγάλων ανδρών, όσα είναι το καύχημα των αιώνων. Και ευρίσκει τις σήμερον τους Σωκράτας, τους Πλάτωνας, τους Αριστείδας, τους Σόλωνας κ.λ.π. Και μέχρι τινός έκαστος ωνομάζετο όπως τον εδόκει. ]
Ο Αλή πασάς κατάλαβε ότι κάτι συμβαίνει, γιατί είπε : “Εσείς οι Έλληνες μπρε κάτι μεγάλο έχετε στο κεφάλι σας. Δεν βαφτίζετε πια τα παιδιά σας Γιάννη, Πέτρο, Κώστα, παρά Λεωνίδα, Θεμιστοκλή, Αριστείδη. Σίγουρα κάτι μαγειρεύετε.”
…………..
ΖΗΤΩ Ο ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥ 1821. ΠΛΑΠΟΥΤΑΣ: “…μάνα και πατέρα δε γνώρισα. Ραγιάς ήμουν και βγήκα κλέφτης.”
[ Πολυζωίδης : Σε ερωτώ πως σε λένε; Πόσο χρονών είσαι; Που γεννήθηκες και πότε; Ποιά δουλειά κάνεις; Γράμματα ξέρεις;
Πλαπούτας : Το πρώτο μου στέκι το χωριό Σουλιμά. Μάνα και πατέρα δε γνώρισα. Ραγιάς ήμουν και βγήκα κλέφτης. Δεύτερο στέκι μου το χωριό Παλούμπα. Εκεί η γυναίκα μου, τα παιδιά μου και τ’ αγγόνια μου καρτερούν με λαχτάρα να μάθουν τα νέα της δίκης.
Είδα τον τόπο μου λεύτερο. Τώρα όμως με τούτη τη δίκη, αντικρύζω τον χαμό σαν Ραγιάς.
Τα παλικάρια με κράζουν, καπετάν Πλαπούτα. Μαζί τους χάρισα στο έθνος νίκες πολλές.
Βουίζουν τώρα τ’ αυτιά μου, που ο Μάσσονας, καινούργιος αφέντης στον τόπο, τολμάει να με καλεί προδότη. Ξένος είναι και πατάει ελεύθερο χώμα ποτισμένο με αίμα.
Ποτέ του δεν είδε τον πόνο του ραγιά ούτε τους αγάδες να αρπάζουν κοπέλες, και να καίνε σπίτια. Ούτε είδε κλέφτες να σηκώνουν κεφάλι.
Κι όταν ήρθε η βλογημένη στιγμή του ξεσηκωμού δεν είδε το ραγιά με όρθια τη ράχη.
Είναι ξένος στον τόπο, επίτροπος και κάνει τον δάσκαλο του νόμου. Σαν ξένος λογαριάζει τους κλέφτες. Άνιαστος είναι κι η γλώσσα του είπε άστοχα λόγια.
Ο Κολοκοτρώνης ο σοφός, ο Γέρος του Μοριά, θα σας πει για μένα όσα γνωρίζει, για τις μάχες που δώσαν στην Ελλάδα, την λευτεριά και…το βασιλιά.
Οι δικαστάδες σαν Γραικοί που ‘ναι μη προσέξουν τα άστοχα λόγια του ξένου…του Μάσσονα. Ο ξένος γροικάει τους χτύπους της καρδιάς του με νιτερέσο. Ζευγολάτης κακός σπέρνει διχόνοιες και θερίζει τριβόλους.
Πολυζωίδης : Άλλο τίποτα έχεις να πεις;
Πλαπούτας : Τούτο μόνο. Πως γράμματα λίγα ξέρω και ‘κείνα μεγάλος τα ‘μαθα. ]
…………………..
Η ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΜΕΤΑΞΥ “ΕΛΛΗΝΑ ΚΑΙ ΡΩΜΙΟΥ” ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ
[ … Αφοριστικό έρχεται του Πατριαρχείου, διά να σηκωθή όλος ο λαός και έτσι εκινήθηκεν όλη η Πελοπόννησος, Τούρκοι και Ρωμαίοι κατά των Κολοκοτρωναίων» (Θεοδώρου Κολοκοτρώνη: «Διήγησις Συμβάντων της Ελληνικής Φυλής από τα 1770 έως τα 1936», εκδ. Πάπυρος, Αθήναι, σελ. 35). ..]
ΖΗΤΩ Ο ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥ 1821. ΓΙΑΤΙ ΕΙΧΕ ΑΡΧΗΓΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΦΟΡΙΣΜΕΝΟΥΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΑΙΟΥΣ.
Και το 1806, είχαν ΑΦΟΡΙΣΕΙ τους Κολοκοτρωναίους!! Τα ΜΑΥΡΑ ΡΑΣΑ !!
……………………………………………………………………………………………….