Από που έκλεψε την τακτική της «λαθροεισβολής» αμάχων ο Ερντογάν
lawandorder.gr // Ειρήνη Γεωργίου
Κι όμως ο Σουλτάνος δεν πρωτοτυπεί, χρησιμοποιεί μία γνωστή πολεμική τακτική στη σύγχρονη ιστορία
Η εισβολή αμάχων ως πολεμική τακτική
Ακόμη και με τα σημερινά γεγονότα υπάρχουν εκείνοι που μιλούν για «προσφυγική κρίση», για «νηφάλια διαχείριση ροών», για «κατατρεγμένους πρόσφυγες», για «ξενοφοβία και άκρα δεξιά». Δεν είναι μόνο οι θιασώτες του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά κάθε λογής οραματιστές του φαντάσματος της Αριστεράς.
Όμως αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα είναι μία ξεκάθαρη εισβολή. Η Ελλάδα υφίσταται πλήγμα στην εθνική της κυριαρχία. Απαιτείται πυγμή και αποφασιστικότητα.
Ο Ερντογάν χρησιμοποιεί συστηματικά και μεθοδευμένα την τακτική της «λαθροεισβολής» άμαχων πληθυσμών, οι οποίοι παραβιάζουν τα σύνορα κυρίαρχης χώρας, πλαισιωμένοι και συνεπικουρούμενοι από τουρκικό τακτικό στρατό.
Ο Σουλτάνος δεν πρωτοτυπεί. Ακολουθεί πολεμική τακτική που έχει χρησιμοποιεί και άλλες φορές, και μάλιστα στη σύγχρονη ιστορία, με επιτυχέστατα αποτελέσματα. Ίσως γι αυτόν ακριβώς τον λόγο η Ευρωπαϊκή Ένωση επιτέλους θορυβήθηκε, και ο ένας μετά τον άλλο αξιωματούχο και ηγέτη των κρατών-μελών δηλώνουν συμπαράσταση και ότι θα παράσχουν έμπρακτη αλληλεγγύη. Γιατί όταν τα σύνορα της Ελλάδος κινδυνεύουν, βρίσκονται εν κινδύνω τα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα κράτη-μέλη.
Ο Ερντογάν μιμείται τον βασιλιά Χασάν Β’ του Μαρόκου
Aυτό που διακυβεύεται σήμερα στον Έβρο δεν είναι αν θα περάσουν στην Ελλάδα μερικές χιλιάδες «παράνομοι μετανάστες». Η Ελλάδα δέχεται ασύμμετρη, υβριδική, αλλά ολοκληρωτική επίθεση από την Τουρκία.
Η στρατηγική αυτή έχει εμφανιστεί ξανά στη σύγχρονη ιστορία. Το 1975 ο βασιλιάς Χασάν ο Β΄ του Μαρόκου εφήρμοσε την «Πράσινη Πορεία» (Marcha Verde) για να κατακτήσει την Ισπανική Σαχάρα. Τις τελευταίες ημέρες της ισπανικής κυριαρχίας το απελευθερωτικό μέτωπο Πολισάριο διεξήγαγε αντάρτικο εναντίον των Ισπανών και το πιθανότερο ήταν ότι θα κέρδιζε. Ο Χασάν ο Β’, που εποφθαλμιούσε τα εδάφη, έστειλε 350.000 «αμάχους», να προελάσουν άοπλοι «ειρηνικά» μέσα στην Ισπανική Σαχάρα, μαζί με 20.000 στρατιώτες, ανατρέποντας τις ισπανικές στρατιωτικές δυνάμεις που είχαν εντολή να μην πυροβολήσουν εναντίον των «αμάχων». Έτσι στις Συμφωνίες της Μαδρίτης του 1975 το Μαρόκο μοιράστηκε τα εδάφη της Ισπανικής Σαχάρας μαζί με την Μαυριτανία.
Μπορεί αργότερα το Μέτωπο Πολισάριο να διεξήγαγε αντάρτικο αγώνα για να απελευθερώσει τη χώρα από τους δύο επικυριάρχους, αλλά όταν κατάφερε να διώξει τη Μαυριτανία, το Μαρόκο κατέλαβε τα εδάφη που εκκένωσαν οι Μαυριτανοί. Οι Μαροκινοί κατασκεύασαν ένα τεράστιο τείχος μήκους 2000 χλμ για να αποκλείσουν το Πολισάριο για τις δεκαετίες που μαινόταν ο πόλεμος. Ακόμη και σήμερα το ζήτημα της εθνικής ανεξαρτησίας της Δυτικής Σαχάρας δεν έχει επιλυθεί οριστικά.
Συνεπώς ο Ερντογάν γνωρίζει πολύ καλά και τί κάνει και πού πάει. Δεν πρόκειται απλώς για αντιπερισπασμό για το εσωτερικό της χώρας ή για αντίδραση επειδή αισθάνεται εγκλωβισμένος από τις εξελίξεις στο μέτωπο της Συρίας.
………………………………………………………
Τα σχόλια είναι κλειστά.