Η λίμνη βρίσκεται στην περιοχή Καλλιάφεια (Καγιάφα)* και της ομωνύμου Λουτροπόλεως στα όρια του Δήμου Ζαχάρως.
(*Σημείωση Αλφειού: Εμείς οι ντόπιοι κάτοικοι προφέρουμε το όνομα… Καγιάφα, που είναι παραφθορά ακριβώς της ονομασίας Καλλιάφεια (σύνθετον εκ του κάλλος + αφή = κάλλιστη αφή) και ουδεμία σχέση έχει με οποιαδήποτε άλλη έννοια ! Αυτά προς αποκατάσταση της αλήθειας και αποφυγής στο μέλλον οποιασδήποτε παραπομπής σε… αλλόφερτες ονομασίες*****, συγκρινόμενες ή ταυτιζόμενες με ονόματα ξένα προς τους Έλληνες… )
Περιλαμβάνει τη θάλασσα του Ιονίου πελάγους με την εκτεταμένη και καθαρή αμμώδη ακτή, το θαυμάσιο πευκόδασος της Στροφυλιάς, την πεδινή περιοχή με το συνεχόμενο κάμπο Ξηροχωρίου – Ζαχάρως και την οροσειρά του μυθικού όρους Λαπίθα στους πρόποδες του οποίου βρίσκεται από δυτικά η πηγή των Ανιγρίδων Νυμφών και ανατολικά η πηγή του Γερανίου αύλακα.
Οι ιαματικές πηγές έχουν και αυτές την αρχή τους. Ο Παυσανίας αναφέρει ότι η λίμνη δεν υπήρχε την εποχή του ιστορικού παρά μόνο ο ποταμός ‘Ανιγρος ο οποίος πήρε την ονομασία του από το σπήλαιο των Ανιγρίδων Νυμφών. Οι πρόγονοί μας πίστευαν πως μέσα στο μεγάλο σπήλαιο προς τα δυτικά κατοικούσαν νύμφες. Η μία ήταν …… η Καλλιάφεια από την οποία προήλθε και η σημερινή ονομασία “Καγιάφας” η δεύτερη η Πηγαία και η τρίτη η Ίασις… στην οποία απέδιδαν και την ιαματικότητα των νερών.
Η σπηλιά
που σήμερα κλείνεται κατά ένα μέρος από το υδροθεραπευτήριο των Λουτρών, ήταν …
… η κατοικία των Ανιγρίδων Νυμφών. Η Καλλιάφεια, η Πηγαία και η Ίασις χάριζαν υγεία στους πάσχοντες από δερματοπάθειες.
Η διαδικασία είχε ως εξής: πριν μπουν στα νερά του σπηλαίου, οι ασθενείς προσεύχονταν στις νύμφες ζητώντας τη λύτρωση. Αφού τους έταζαν θυσία, περνούσαν κολυμπώντας μέσα από τη μικρή λίμνη που σχημάτιζαν τα νερά της πηγής. Λένε πως όταν το σώμα τους έβγαινε από το νερό, η αρρώστια είχε εξαφανιστεί, καθώς την κρατούσε πίσω το ιαματικό νερό.
Ιαματικό μεν, δυσάρεστο δε
Από τον πυθμένα της σπηλιάς αναδύονται φυσαλίδες υδρόθειου, ελευθερώνοντας μια χαρακτηριστικά δυσάρεστη μυρωδιά. Ο Παυσανίας αναφέρει πως όποια ψάρια έπιαναν οι ψαράδες μέσα στα νερά που επικοινωνούσαν με την ιαματική πηγή, δεν τα κατανάλωναν ποτέ. Εκείνος θεωρεί ότι η παράξενη οσμή οφείλεται στα πετρώματα της γης από όπου αναβλύζει η πηγή. Από την άλλη ο θρύλος θέλει τη μυρωδιά να σχετίζεται με αίμα Κενταύρου. Ας δούμε πως…
Ο πληγωμένος Χείρωνας
Πριν ο Ηρακλής ξεκινήσει το κυνήγι του Ερυμάνθιου Κάπρου, πέρασε από το γειτονικό δάσος της Φολόης για να βρει τον Κένταυρο Φόλο. Ο σκοπός της επίσκεψης ήταν να πάρει συμβουλές για τις συνήθειες του άγριου πλάσματος, ώστε να καταστρώσει σχέδιο για να το παγιδεύσει. Ο Φόλος περιποιήθηκε τον προσκεκλημένο του κερνώντας τον το χιλιόχρονο κρασί των Κενταύρων, που φύλαγε στη σπηλιά του. Μόλις όμως άνοιξε το βαρέλι, η μυρωδιά γαργάλησε τα ρουθούνια των υπόλοιπων Κενταύρων, που έξαλλοι άρχισαν να καλπάζουν κατά κει. Στη συμπλοκή, ο Κένταυρος Χείρωνας πληγώθηκε κατά λάθος από τα δηλητηριασμένα βέλη του Ηρακλή. Έτρεξε τότε να πλύνει τις πληγές του στα νερά της Καλλιάφειας λίμνης. Λένε πως το αίμα του έδωσε αυτή τη μυρωδιά στο ιαματικό νερό.
Άλλη παράδοση λέει πως από τη συμπλοκή στη Φολόη, γλίτωσε ο Κένταυρος Νέσσος. Έτρεξε μακριά από την Πελοπόννησο, στη γη των Αιτωλών και εγκαταστάθηκε στις όχθες του Ευήνου. Μετά από χρόνια ο Ηρακλής με τη γυναίκα του χρειάστηκε να διασχίσουν τον Εύηνο. Ο Νέσσος προσφέρθηκε να μεταφέρει τη Δηιάνειρα στην πλάτη, για να μη βραχεί, ενώ ο Ηρακλής θα περνούσε απέναντι κολυμπώντας. Ο εκδικητικός Κένταυρος άρπαξε τη γυναίκα και προσπάθησε να τη βιάσει. Ο Ηρακλής το σημάδεψε και τον πέτυχε με το βέλος του. Ο Νέσσος σύρθηκε ως την Καλλιάφεια λίμνη για να πλύνει την πληγή του, με αποτέλεσμα τη δυσοσμία του νερού.
Χαρακτηριστικά των ιαματικών νερών
Η θερμοκρασία του νερού είναι περίπου 32ΊC. Η πηγή ανήκει στην κατηγορία των υδροχλωριονατριούχων υδάτων. Είναι ευεργετική για χρόνιους ρευματισμούς, δερματικές παθήσεις, άσθμα, χολολιθιάσεις, άτυπες γυναικολογικές φλεγμονές,νευραλγίες, ηπατικές παθήσεις, εκζέματα, παθήσεις στομάχου, εντέρου, χοληδόχου κύστης. Επισπεύδει τη γρήγορη θεραπεία σε τραυματισμούς και διαστρέμματα… Περισσότερα…
Διαβάστε επίσης:
Αρχαία Ολυμπία – Λίμνη Καϊάφα: Γη των Θεών και της ειρήνης
……………………………………………
ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ:
…………………………………………..
αλλόφερτες ονομασίες*****
Νίκος Σάμιος: Για να δεις τον δόλο:… Ο Καϊάφας είναι πρόσωπο που αναφέρεται στην Καινή Διαθήκη. Είναι ο αρχιερέας, πρόεδρος του Μεγάλου Εβραϊκού Συνεδρίου (Σαχεντρίν) «συνάδελφος» του Ιωσήφ της Αριμαθείας,,, Αναφέρεται από τους τρεις εκ των τεσσάρων Ευαγγελιστών, όπως και στο 4ο Κεφάλαιο των Πράξεων των Αποστόλων (στίχος 6), όπου εξιστορείται ότι μπροστά σ” αυτόν και σ” άλλους αρχιερείς πήγαν τον Πέτρο για ανάκριση -δεν βρέθηκε ένοχος σε κάτι και αφέθηκε ελεύθερος.
Το πραγματικό του όνομα ήταν Ιωσήφ. Το «Καϊάφας» ήταν υποκοριστικό και σήμαινε «ο υποτάσσων» (το πιθανότερο) ή, κατ” άλλους «ο βράχος». Ο Ρωμαίος επίτροπος Βαλέριος Γράτος τον έκανε αρχιερέα το 18 μ.x.x. Παρέμεινε στη θέση αυτή μέχρι το 36 μ.x.x., οπότε τον απομάκρυνε ο λεγάτος της Συρίας Βιτέλλιος, σύμφωνα με όσα αναφέρει ο Ιώσηπος στην Ιουδαϊκή Αρχαιολογία. Διατηρήθηκε τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα στην αρχιερατεία,. Σ” αυτόν οδηγήθηκε ο Ιησούς Χριστός, αφού προηγουμένως τον πήγαν στον Άννα, την κόρη του οποίου είχε παντρευτεί ο Καϊάφας.