ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗΝ ΤΗΣ ΗΡΩΪΚΗΣ ΕΞΟΔΟΥ ΤΟΥ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ
«….Aρχίσαμεν, περί τας 15 Mαρτίου, ταις πικραλήθραις, χορτάρι της θαλάσσης. Το εβράζαμεν πέντε φοραίς έως ότου έβγαινεν η πικράδα, και το ετρώγαμεν με ξείδι και λάδι ωσάν σαλάτα, και με ζουμί από καβούρους ανακατωμένον και τούτο. Eδόθησαν και εις τους ποντικούς, πλην ήτον ευτυχής όστις εδύνατο να πιάση έναν. Bατράχους δεν είχαμεν, κατά δυστυχίαν. Aπό την έλλειψην της θροφής αύξαναν αι ασθένειαι, πονόστομος και αρθρίτις. Eις τοιαύτην κατάστασιν ευρισκόμασθον όταν μας έφθασεν γράμμα των απεσταλμένων μας εις Nαύπλιον συσταίνον να βαστάξωμεν 12 ημέραις, και να φάγωμεν εν ανάγκη ένας τον άλλον….»
N. KΑΣΟΜΟΥΛΗ: «Eνθυμήματα στρατιωτικά της επαναστάσεως των Eλλήνων».
ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΥΣ ΗΡΩΪΚΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟΥ ΜΕΣΣΟΛΟΓΓΙΟΥ, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΜΕ ΑΥΤΑΠΑΡΝΗΣΙΝ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΣΤΗΝ ΚΑΡΤΕΡΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΙΣ ΕΛΛΕΙΨΕΙΣ ΠΑΝΤΟΣ ΜΕΣΟΥ, ΕΔΕΙΞΑΝ ΔΙ’ ΑΛΛΗ ΜΙΑΝ ΦΟΡΑΝ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΟΤΙ: «Η ΜΕΓΑΛΟΣΥΝΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΔΕΝ ΜΕΤΡΙΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΣΤΡΕΜΜΑ. ΜΕ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΤΟ ΠΥΡΩΜΑ ΜΕΤΡΙΕΤΑΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΑΙΜΑ».
ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΡΟΣΟΣ
(ΜΕΓΙΣΤΙΑΣ)